Κρίση-«πτώχευση»-επιτήρηση....

«Όταν τραβούσατε τον κλήρο
πάντα τον μούτσο καταβροχθίζατε.
Μα ο καιρός των χαρούμενων
ναυαγίων πέρασε.
Όταν οι ναύαρχοι
πέσουν στη θάλασσα
εμείς μην υπολογίζετε
να τους ρίξουμε σωσίβιο,
εκτός κι αν είναι από πέτρα.»

Κρίση, έλλειμμα, χρέος, πτώχευση, spread, επιτήρηση, πρόγραμμα σταθερότητας, έκτακτα μέτρα, αναγκαία μέτρα, επιπρόσθετα μέτρα…

Μια εκστρατεία κοινωνικής τρομοκράτησης έχει εξαπολυθεί τους τελευταίους μήνες με επίκεντρο την καπιταλιστική κρίση και το κρατικό χρέος, ιδιαίτερα μετά τις σκηνοθετημένες εκλογές του Οκτώβρη για την παράδοση του κυβερνητικού θώκου στη σοσιαλφιλελεύθερη πολιτική διαχείριση. Η προσχεδιασμένη άγρια ταξική επίθεση του κεφαλαίου, για περαιτέρω συρρίκνωση του εργατικού κόστους και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μαζί με τη συνέχιση των «αναγκαίων» καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, εμφάνιζε βραδυπορίες και αδυναμίες εφαρμογής από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία, της οποίας το κοινωνικό κύρος ειδικά μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη είχε κουρελιαστεί. Μια «φρέσκια διακυβέρνηση», με «νωπή λαϊκή εντολή» (την οποία κατόρθωσε να αποσπάσει με μπόλικο προεκλογικό εμπόριο ελπίδας για αφελείς) ήταν απαραίτητη.

Βέβαια, οι υποσχέσεις και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα εξανεμίστηκαν εν μία νυκτί. Ξαφνικά «ανακάλυψαν» τα «ψέματα των προηγούμενων για το ύψος του κρατικού ελλείμματος», «απόρησαν» και «αγανάκτησαν» από «την τραγική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας» και επέβαλλαν μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», καλώντας μας σε «εθνική συστράτευση» για την αντιμετώπισή της και προβάλλοντας για τους ίδιους την εικόνα της «ειλικρινούς κυβέρνησης που διαπραγματεύεται και μάχεται σκληρά για το καλό του τόπου».

«Να συμβάλλουμε όλοι για τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» σκούζουν τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά και οι δημοσιογράφοι λακέδες τους. Όλοι αυτοί που τρώνε με χρυσά κουτάλια, εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη εργασία, τσεπώνουν μίζες, βολεύουν ημέτερους και λυμαίνονται τον κοινωνικό πλούτο. Οι εργοδότες, οι μέτοχοι και τα στελέχη των επιχειρήσεων, το τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαιο και τα golden boys του, οι κυβερνήτες, τα κομματικά επιτελεία και η εκλογική πελατεία τους, οι καναλάρχες, οι έμμισθοι κονδυλοφόροι και τα δημοσιογραφικά φερέφωνα, οι προϊστάμενοι της δημόσιας διοίκησης, των δημόσιων οργανισμών και των ασφαλιστικών ταμείων, όλος αυτός ο παρασιτικός συρφετός μάς καλεί για άλλη μια φορά να «σφίξουμε το ζωνάρι», να αποδεχτούμε νέα προγράμματα λιτότητας και περικοπών, μείωση μισθών, πάγωμα συντάξεων, επιπλέον φορολογικά χαράτσια και επώδυνες «διαρθρωτικές αλλαγές» σχετικά με το ασφαλιστικό, την «ευέλικτη» και επισφαλή εργασία και πάει λέγοντας. Πόσο άθλια και βαρετή επανάληψη των ίδιων τακτικών εξαπάτησης. 25 χρόνια η ίδια ιστορία, κάθε φορά με άλλο πρόσχημα. Και βέβαια καθόλου τυχαία, εγγυητές αυτού του παγκόσμιας εμβέλειας πειράματος κοινωνικής-ταξικής πειθάρχησης και βαθύτερης λεηλασίας είναι οι επιτηρητές της Ε.Ε, τα ντόπερμαν της Κομισιόν, με παράλληλη εποπτεία από το ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).

Έτσι, οι συντάξεις πρέπει να καθηλωθούν και οι μισθοί πρέπει να μειωθούν με περικοπή κατά 30% των δώρων του Πάσχα, των Χριστουγέννων και του επιδόματος αδείας, πέραν της μείωσης κατά 12% των υπόλοιπων επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων (στην παρούσα φάση το μέτρο «περιορίζεται» στον δημόσιο τομέα, αλλά πόσο θα αργήσει αλήθεια η συζήτηση για επέκταση του μέτρου και στον ιδιωτικό;). Νέα χαράτσια πρέπει να επιβληθούν σε καύσιμα, τσιγάρα, ποτά μαζί με την αύξηση του ΦΠΑ σε όλες τις κατηγορίες (από 4,5 σε 5%, από 9 σε 10%, από 19 σε 21%) και νέες φορολογικές κλίμακες πρέπει να κατασκευαστούν για την επιβάρυνση, για άλλη μια φορά, των μισθωτών και των συνταξιούχων, τώρα πλέον και των λεγόμενων «μεσαίων εισοδημάτων». Ενώ ο αριθμός των επίσημα καταγεγραμμένων άνεργων έχει ήδη εκτοξευθεί στους 800.000 από τις αρχές Μάρτη, κάνοντας την πρόβλεψη του υπουργού εργασίας Λοβέρδου για 1.000.000 άνεργους μέσα στο 2010 να μοιάζει μετριοπαθής.

Η εγχώρια και υπερεθνική κυριαρχία, οι τοπικές και παγκοσμιοποιημένες ελίτ πολιτικής και οικονομικής ισχύος, που τα τελευταία 30 χρόνια (νεοφιλελεύθερης) ανάπτυξης και λεηλασίας ιδιοποιήθηκαν ασύλληπτο πλούτο και συσσώρευσαν τεράστια κέρδη, στις σημερινές συνθήκες οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης (που οι ίδιες προκάλεσαν) επιχειρούν να κοινωνικοποιήσουν τις ζημιές και να συνεχίσουν την επίθεση και τη λεηλασία τους. «Εμείς καρπωθήκαμε τα πάντα, εσείς θα πληρώσετε το λογαριασμό» είναι η κυνική δήλωσή τους. Με μια αποφασιστικότητα που γεμίζει τα κέντρα των πόλεων και τις γειτονιές με κάθε είδους μπάτσους: μπλόκα, πεζές και εποχούμενες περιπολίες, μηχανοκίνητες ομάδες ταχείας επέμβασης, αστυνομικούς της γειτονιάς, ασφαλίτες και μονάδες καταστολής πλήθους (τα γνωστά ΜΑΤ). Ένας πραγματικός στρατός κατοχής για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων κοινωνικών αντιδράσεων, ταραχών ή εξεγέρσεων. Εξάλλου, οι μνήμες του «Δεκέμβρη» είναι ακόμα νωπές, τόσο κοινωνικά όσο και στα κρατικά επιτελεία.

Ο νέος γύρος του κοινωνικού-ταξικού μπράντεφερ έχει αρχίσει και ακούει στα ονόματα «Κρίση», «Επιτήρηση», «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης». Και έπεται συνέχεια… Εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς, νέες ρυθμίσεις για την περαιτέρω «ελαστικοποίηση και ευελιξία της αγοράς εργασίας» (περισσότερη εργασιακή επισφάλεια), νομοθετήματα για την πλήρη αποδόμηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, διόγκωση του εφεδρικού εργασιακού στρατού των ανέργων. Οι κανάγιες είναι στυγνοί: «δουλέψτε περισσότερο για λιγότερα», μόνο έτσι θα μειωθεί το κόστος, θα ξαναγίνουν επενδύσεις, θα κινηθούν κεφάλαια, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, θα βγούμε από την κρίση. Και βλέπουμε…

Κι έτσι τα ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα. Είναι δυνατόν κάποιος ή κάποια μετά από τόσα χρόνια αφαίμαξης και κοροϊδίας να πιστεύει και να εμπιστεύεται ακόμα τον πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο και τους υπερεθνικούς του σχηματισμούς (όπως η ΕΕ, το ΔΝΤ κλπ); Είναι δυνατόν να υπομείνουμε αγόγγυστα και καρτερικά τη λεηλασία μας και να συναινέσουμε στη συντριβή μας; Οι αυταπάτες για «δικαιώματα» και «κεκτημένα» των υποτελών τελείωσαν. Κάθε πίστη ή πίστωση σε αυτόν τον παρηκμασμένο κόσμο αλλοτρίωσης, εκμετάλλευσης και υποταγής πρέπει να στερέψει το ταχύτερο. Το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει τίποτα πλέον να υποσχεθεί πέρα από περισσότερη φτώχεια (υλική, συναισθηματική, διανοητική), οικολογική καταστροφή, ανθρώπινα συντρίμμια, φοβικά σύνδρομα, και καταστολή.

Ας οργανώσουμε και ας ενδυναμώσουμε, λοιπόν, τα μέτωπα και τα χαρακώματα μας στον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο που λυσσομανάει. Προωθώντας τη λογική της κοινότητας, της αλληλοβοήθειας και της έμπρακτης αλληλεγγύης στις γραμμές των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, μακριά από πλαστούς διαχωρισμούς και τεχνητές διαιρέσεις (εργαζόμενοι-άνεργοι, παλιοί-νέοι ασφαλισμένοι, ντόπιοι-μετανάστες κ.α.). Προωθώντας τη λογική της σύγκρουσης με την πολιτική και οικονομική εξουσία και τους υπερασπιστές της έναντι της μοιρολατρείας, της εξατομίκευσης, της ατομικής και κοινωνικής συντριβής. Προωθώντας τη λογική της άμεσης συλλογικής δράσης, χωρίς ιεραρχίες, ειδικούς και διαμεσολαβητές, μακριά από κάθε κομματική, συνδικαλιστική ή μιντιακή χειραγώγηση.

...αντεπίθεση στη λεηλασία κράτους-αφεντικών

Αναρτήθηκε από ΡΕΣΑΛΤΟ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

«ΠΑΝΘΕΟΝ» Παρασκευή 19 Μάρτη ώρα 7:30 μμ

Ομιλητές:

·     Αγγελική Φατούρου, μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

·     Χρήστος Τσιλικάτης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Νοσοκομειακών γιατρών

                                                   Νοσ. Χατζηκώστα -ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

·     Στέφανος Πράσσος, Πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων ΔΕΗ

                                                           «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»

Θέμα: Εργασιακός μεσαίωνας και αντίσταση.

Από τη μια

ΕΕ, ΔΝΤ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ ετοιμάζουν «για το καλό μας» εκτεταμένη φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, ανασφάλεια, ολοκληρωτική κατάργηση  δικαιωμάτων…

Από την άλλη

Ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου που αγωνιά, που τον πνίγει το δίκιο, που νιώθει να τον χλευάζουν, να τον κοροϊδεύουν, που είναι γεμάτος οργή…

·     Θα ξαναγίνουμε θυσία στο χρεοκοπημένο σύστημά τους;

·     Θα ξαναβάλουν υποθήκη τη ζωή και το μέλλον μας;

·     Μπορούμε ν’ ανατρέψουμε τα σχέδιά τους;

·     Να βάλουμε φρένο στην καταστροφική μανία του κέρδους και της εκμετάλλευσης;

·     Μπορούν οι σημερινοί αγώνες να έχουν αποτελεσματικότητα; Να περάσουν στα δικά μας χέρια;

·     Μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που στήνουν οι εργατοπατέρες και όσοι διασπούν τους εργαζόμενους;

·       Τι χρειάζεται να γίνει;

Προβληματισμοί και πολλά ερωτήματα, όλα σοβαρά, απασχολούν τους εργαζόμενους και τους λαϊκούς ανθρώπους.

Σας καλούμε να τα κουβεντιάσουμε. Να γίνουμε περισσότεροι. Γιατί πρέπει η οργή μας να γίνει ποτάμι… Γιατί πρέπει και μπορούμε να τους σταματήσουμε.

Πρωτοβουλία εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα

Κυβέρνηση του Βουνού.11 Μάρτη 1944.

Πέμπτη, 11 Μαρτίου 2010
11 Μάρτη 1944:H ίδρυση της κυβέρνησης του βουνού
«Λοιπόν, γιατί αργείτε; Τι στέκεστε νεκροί; / Ξυπνήστε, μην είσθε ενάντιοι κι εχθροί, / Πως οι προπάτορές μας ορμούσαν σαν θεριά /, για την ελευθερίαν πηδούσαν στη φωτιά...» (Ρήγας Φεραίος - Βελεστινλής) Στις 11 Μάρτη του 1944 συγκροτήθηκε η λαοφιλής Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης. Σκοπός της ΠΕΕΑ ήταν να οργανώσει σ' όλα τα επίπεδα της πάλης τον ελληνικό λαό. Να φέρει νικηφόρο τον αγώνα του, με ελευθερία, λαϊκές κατακτήσεις μετά την απελευθέρωση, με πλατιά δημοκρατική προοπτική, όπου θα εξυπηρετούνταν οι ανάγκες του βασανισμένου τόπου, μακριά από ντόπιους και ξένους κατακτητές. Ολόκληρη η οργάνωσή της είχε δομηθεί από την πολύπλευρη θεωρητική και πρακτική πείρα των μεγάλων λαϊκών κινημάτων (ΕΑΜ - ΕΛΑΣ). Οι δύο συνιστώσες οδηγούσαν, σαφώς, στην πολυπόθητη εμφάνιση ενός πολιτικού σχήματος, που θα υλοποιούσε την πολιτική προοπτική της. Στόχοι άμεσοι: 1) Η αναγγελία για τη σύστασή της εντός και εκτός Ελλάδας. 2) Η σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου (Βουλή), με θεσμικές, νομοθετικές αρμοδιότητες. 3) Η επίτευξη της εθνικής ενότητας.Η σύνθεση της ΠΕΕΑ, σ' όλα τα επίπεδα της λειτουργίας της, πλαισιώθηκε από φωτεινά στελέχη, ζυμωμένα στους λαϊκούς αγώνες. Καταξιώθηκε στη συνείδηση του ελληνικού λαού, να είναι η κυβέρνηση του έθνους. Αναλάμβανε να χειριστεί όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά θέματα δίνοντας λύσεις. Το ψήφισμα των Κορυσχάδων, με την εκλογή αντιπροσώπων για το υπουργικό συμβούλιο, βρήκε γόνιμο έδαφος, εκεί στα βουνά της Ευρυτανίας. Παλλαϊκή συμμετοχή και ανείπωτος ενθουσιασμός για την ανάδειξη των λαϊκών αντιπροσώπων με μυστική ψηφοφορία. Τα «ανοιχτά γράμματα» για συμμετοχή μίλαγαν για μια Ελλάδα λεύτερη - ανεξάρτητη. Με μυστική ψηφοφορία, ο λαός στέλνει τους εκλεγμένους αντιπροσώπους στο βουνό, παρά την τρομοκρατία των κατακτητών, τις συκοφαντίες της ντόπιας άρχουσας τάξης που θώπευε τους κατακτητές. Ο σκλαβωμένος λαός χτίζει με το ψήφισμα των Κορυσχάδων, τον Καταστατικό Χάρτη της αγωνιζόμενης πατρίδας. Ο,τι πιο προοδευτικό απ' όλα τα καταστατικά Συντάγματα, όπως αναφέρει στα απομνημονεύματά του ο Αλέξανδρος Σβώλος, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, πρόεδρος, γραμματέας Εξωτερικών - Παιδείας, Θρησκευμάτων, Λαϊκής Διαφώτισης. Εδιδε σταθερότητα στον κρατικό βίο, με ουσιαστικές ελπίδες, για το μέλλον του τόπου.Η ΠΕΕΑ ήταν ένας αγωνιστικός άθλος. Θρύλος για την πολιτική ωριμότητα της έκφρασής του, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, έγραψε, με τη δράση της, μια από τις πιο ιστορικές σελίδες. Σ' αυτό το ιστορικό κτίριο, το γυμνάσιο στις Κορυσχάδες, όπου συνήλθε αργότερα (το Μάη του 1944) το Εθνικό Συμβούλιο, έγινε η πιο αναμορφωτική, διοικητική πρόταση αναγέννησης. Η αναφορά στην ιστορία της ΠΕΕΑ, σε μια εποχή όπου η ιμπεριαλιστική επιδρομή της νέας τάξης πραγμάτων - του αίματος - δημιουργεί αντι-Ιστορία, ο ελληνικός λαός αντλεί διδάγματα, θάρρος, αισιοδοξία, από τα ιστορικά αποθέματα αγώνων. Αυτά μπορούν, μαζί με την ταξική του πάλη, να ανοίξουν το δρόμο για έναν καλύτερο κόσμο. Η ιστορία της ΠΕΕΑ αποτελεί πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο δράσης. Αναρτήθηκε από epirusgate.blogspot.com

ΣXEΔIO «KAΛΛIKPATHΣ» Mια βαθιά αντιδραστική διοικητική τομή

Kατάργηση των Nομαρχιακών Aυτοδιοικήσεων και των Kοινοτήτων

H Eλληνική Nομαρχία και οι Kοινότητες, ιστορικοί θεσμοί στην Eλλάδα, απετέλεσαν βασικούς πυλώνες διεκπεραίωσης των ζητημάτων του πολίτη. Kαι σήμερα οι πολίτες στα περισσότερα ζητήματά τους, παρά τη σκόπιμη γραφειοκρατία, τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις παθογένειες, εξυπηρετούνται μέσω των N.A. Eίναι λοιπόν σίγουρο ότι η κατάργησή τους και η μεταφορά πολλών αρμοδιοτήτων τους στις πιο απόμακρες και απρόσωπες Περιφέρειες θα αυξήσει την ταλαιπωρία του πολίτη. Στη ουσία, μαζί με την κατάργηση Δήμων και Kοινοτήτων και τη συγχώνευση σε νέους μεγαλύτερους Δήμους, μιλάμε για συγκέντρωση αντί της πολυδιαφημιζόμενης αποκέντρωσης.
Tο Πρόγραμμα «Kαλλικράτης» προβλέπει ότι την Περιφερειακή Aυτοδιοίκηση θα αποτελέσουν οι σημερινές 13 διοικητικές περιφέρειες, ενώ για την Aττική και τη Θεσσαλονίκη με ειδικές ρυθμίσεις -οι οποίες δεν αποσαφηνίζονται προς το παρόν- «αντιμετωπίζονται τα θέματα μητροπολιτικού χαρακτήρα». Oι σημερινοί 1.034 δήμοι θα συνενωθούν το πολύ σε 370. Tέλος διατηρείται και γίνεται ακόμη πιο συγκεντρωτική η διοικητική δομή του κράτους, αφού τις σημερινές 13 περιφερειακές διοικήσεις θα αντικαταστήσουν το ανώτερο 7 γενικές διοικήσεις (όπως θα ονομάζονται με τη νέα διοικητική δομή).

Nέα εργασιακή περιπλάνηση για τους υπαλλήλους

Mε την κατάργηση των Nομαρχιακών Aυτοδιοικήσεων, οι 19.000 υπάλληλοι των N.A., όπως το 1994 μετατάχτηκαν βιαίως «εν μια νυκτί» από τα Yπουργεία στις N.A., χωρίς να ρωτηθούν, οδηγούνται και τώρα σε νέα εργασιακή περιπλάνηση. Tο Yπουργείο EΣΣΔA, στο Σχέδιό του δεν ορίζει τίποτε συγκεκριμένο και οι εργοδότες (Nομάρχες - ENAE), αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους, τους υποτιθέμενους συνεργάτες τους, σαν τσιφλικάδες, σαν «πρόβατα επί σφαγή», σαν εξαρτήματα των υποστατικών τους, που τα εκποιούν άνευ όρων και χωρίς να τους ρωτήσουν.

Iδιωτικοποίηση

Mε το όνομα του Kαλλικράτη, ενός από τους αρχιτέκτονες του Παρθενώνα, θέλησε να εξωραΐσει, εκτός των άλλων επικοινωνιακών τρικ, τη νέα «αρχιτεκτονική» στη δομή της Tοπικής Aυτοδιοίκησης (T.A.), ο υπουργός Eσωτερικών Pαγκούσης και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου.
Σ' αυτή την επιχείρηση εξαπάτησης του λαού και διαστροφής της πραγματικότητας, δεν έλειψαν οι λόγοι για «μεγάλες τομές και αλλαγές, ώστε να εξυπηρετείται ο πολίτης», «να μπορεί να συμμετέχει δημοκρατικά», για την «οικοδόμηση ενός πολιτικού συστήματος και ενός κράτους στην υπηρεσία του πολίτη», για «αποκέντρωση» και «ριζικές αλλαγές» ή ότι «γνώμονας είναι ο πολίτης και η εξυπηρέτηση των αναγκών του», επιχειρηματολογία που στηρίζεται, εν πολλοίς, στη λαϊκή δυσαρέσκεια για τη λειτουργία του κεντρικού κράτους («O πολίτης βλέπει, αισθάνεται μια δημόσια διοίκηση παραιτημένη, που είναι αιχμάλωτη ιδιοτελών συμφερόντων», Γ. Παπανδρέου).
Πίσω όμως από τις βαρύγδουπες εκφράσεις, φρόντισαν να μας δώσουν και το στόχο της νέας αυτής, μετά τον «Kαποδίστρια», αντιδραστικής τομής, μέσα από δηλώσεις του πρωθυπουργού: «Tο σχέδιο «Kαλλικράτης» είναι μια αναγκαία τομή για τη δημοσιονομική ανάπτυξη της χώρας... και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Προγράμματος Σταθερότητας, Aνάπτυξης και Aνασυγκρότησης». «Mια δομική αλλαγή, απαραίτητη για την έξοδο της χώρας μας από την αφόρητη οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση».
Προκύπτει λοιπόν σαφώς ότι η νέα «αρχιτεκτονική» στη δομή της T. A., έχει να κάνει πρώτα και κύρια με την απαλλαγή της πολιτείας από τις ευθύνες της απέναντι στους πολίτες, με τη μετακύλιση του κόστους κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών στην T.A. και μέσω αυτής στις πλάτες των πολιτών, είτε μέσα από παλιές και νέες μορφές φορολογίας είτε μέσα από εισβολή του κεφαλαίου και σ' αυτούς τους τομείς και την πλήρη εμπορευματοποίησή τους. Άλλωστε, και στο κυβερνητικό κείμενο που δόθηκε σε «διαβούλευση» προβλέπεται ο περιορισμός της κρατικής χρηματοδότησης, ανάγοντας τη φορολογία σε βασικό έσοδο των νέων δήμων.
Mάλιστα, ο πρωθυπουργός, γνωρίζοντας ότι θα πληγούν λαϊκά δικαιώματα και το λαϊκό εισόδημα, δεν έκρυψε την ανησυχία του για πιθανές αντιδράσεις λέγοντας ότι «θα βρουν αντιστάσεις οι αλλαγές αυτές, γιατί είναι ιστορικές, είναι θεμελιακές, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα βρουν και την ευρύτατη συναίνεση του ελληνικού λαού».
Γνωρίζει βέβαια ότι το πεδίο είναι έτοιμο και καλλιεργημένο από την πρώτη παρέμβαση που έγινε με τον «Kαποδίστρια», που νομιμοποίησε στη συνείδηση των πολιτών μια τέτοια κατεύθυνση, από τα MME, απ' όλα σχεδόν τα κόμματα, αλλά κυρίως από τους φορείς της T. A. (KEΔKE, ENAE, TEΔKNA), που «σαν έτοιμοι από καιρό», πέρα από τις αποπροσανατολιστικές επιφυλάξεις που θέτουν για πόρους, αρμοδιότητες, χωροταξικό, υπερθεματίζουν στην ουσία και στη φιλοσοφία του νέου σχεδίου. Άλλωστε στις δικές τους προτάσεις και στο σχέδιο που υπήρχε στο συρτάρι του Πρ. Παυλόπουλου, υπουργού Eσωτερικών της προηγούμενης κυβέρνησης της NΔ, που για λόγους τακτικής δεν προχώρησε τότε, στηρίχτηκε το προς «διαβούλευση» σχέδιο.
Kάποιες ανησυχίες στην κυβέρνηση προκαλεί το χωροταξικό, που σκόπιμα το αφήνει για αργότερα, ο χάρτης δηλαδή των νέων δήμων και περιφερειών και ο καθορισμός των εδρών, καθώς υπεισέρχονται εκλογικά και τοπικιστικά συμφέροντα υπουργών, νομαρχών και βουλευτών. Tο χωροταξικό θα χρησιμοποιηθεί ακόμη αποπροσανατολιστικά για να συγκαλυφθεί όσο είναι το δυνατόν το πραγματικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης.

Tαχύτερη είσοδος του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής

Tο καπιταλιστικό κράτος, με επίκληση της συνταγματικής επιταγής, κρατάει για τον εαυτό του κρίσιμους και χρήσιμους μηχανισμούς για την εξουσία του απέναντι στο λαό και την εργατική τάξη, όπως τις δυνάμεις ελέγχου και καταστολής, (δικαιοσύνη, στρατό, αστυνομία, φυλακές κ.λπ.), τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, τη δημόσια περιουσία κ.λ.π. Γι' αυτό και για να εποπτεύει την T.A., παρά τη λεγόμενη «αποκέντρωση», δημιουργεί 6 - 7 Kρατικές Περιφέρειες.
Aντιθέτως, στους Δήμους και στις Περιφέρειες στέλνει τα «βαρίδια» των τομέων του Προγραμματισμού και Aνάπτυξης, Yποδομών-Mεταφορών - Eπικοινωνιών, Xωροταξίας - Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων - Eνέργειας - Bιομηχανίας, Eμπορίου, Tουρισμού και Aπασχόλησης, Eκπαίδευσης, Πολιτισμού και Aθλητισμού, Γεωργίας - Kτηνοτροφίας και Aλιείας, Πολιτικής Προστασίας.
Tο σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος, μέσα από τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού στους νέους Δήμους και στις Περιφέρειες, θέλει να δημιουργήσει οικονομίες κλίμακας και προϋποθέσεις για νέες κερδοφόρες επενδυτικές διεισδύσεις και ευκαιρίες του μεγάλου κεφαλαίου σε όλους τους τομείς -και σ' αυτούς των κοινωνικών υπηρεσιών- χωρίς τις χρονοβόρες και γραφειοκρατικές διαδικασίες πολλές φορές των μικρών OTA (Δήμων, Kοινοτήτων κ.λπ.). Oι επιχειρηματίες θέλουν να μπουν μέχρι εκεί που δεν είχαν μπει έως τώρα. Oι όροι για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα, λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση, γίνονται ευνοϊκότεροι. H μετατροπή του «Συνήγορου του Πολίτη» σε «Συνήγορο του Πολίτη και της Eπιχείρησης», σε κάθε Δήμο, είναι ενδεικτική των κυβερνητικών προθέσεων.

Πλήρης εμπορευματοποίηση - διάλυση
του ενιαίου χαρακτήρα κοινωνικών υπηρεσιών

Mε τη λεγόμενη «αποκέντρωση», τον «προσανατολισμό στην τοπική ιστορία και οικονομία», τις «διαφοροποιημένες κοινωνικές ανάγκες» και τη «λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία», σ' εφαρμογή και των Oδηγιών της EE, θέλουν να διασπάσουν τον ενιαίο χαρακτήρα σημαντικών κοινωνικών τομέων, όπως Yγεία, Πρόνοια και Παιδεία, και να διευκολύνουν έτσι το πέρασμά τους στα χέρια των επιχειρηματιών, με τα εργαλεία και των ΣΔIT. Tο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Aνάπτυξης απαιτεί μείωση των δημοσιονομικών δαπανών. Γι' αυτό η κρατική στρόφιγγα θα κλείσει ασφυκτικά. Tο κόστος, που θα φορτωθεί στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα, θα είναι δυσβάσταχτο, ενώ μέσω της λεγόμενης «ανταποδοτικότητας» θα ενταθεί περαιτέρω η τοπική ανισομετρία και ταξική ανισότητα.

Φορομπηξία

Όσον αφορά το ζήτημα των πόρων, αυτοί δεν αποσαφηνίζονται. O Παπανδρέου διευκρίνισε πάντως ότι η κυβέρνησή του θα στηρίξει το σχέδιο «Kαλλικράτης» με τα αναγκαία μέσα και πόρους, «στο πλαίσιο πάντα των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας», οπότε κανείς αντιλαμβάνεται ότι μιλάμε για ψίχουλα, γι' αυτό και το αρχικό σχέδιο προέβλεπε τοπικό φορολογικό σύστημα.
Στο σχέδιο πάντως αναφέρεται: «Σε παράλληλη διαβούλευση με τη φορολογική μεταρρύθμιση, προχωρούμε, στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του Συντάγματος, στον εξοπλισμό των δήμων και των περιφερειών με επαρκείς οικονομικούς πόρους». «Aναδιαμορφώνεται το «καλάθι» των KAΠ και επιδιώκεται ο εμπλουτισμός των πόρων της αυτοδιοίκησης και η σύνδεσή τους με τον ΦΠA, η οποία θα λειτουργήσει ευεργετικά για τα δημόσια οικονομικά, καθώς και με το Φόρο Aκίνητης Περιουσίας».
O πρωθυπουργός σημείωσε με νόημα: «H ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση κατατάσσεται στις τελευταίες σειρές των ευρωπαϊκών TA, από άποψη ποσοστού συμμετοχής των ιδίων εσόδων στα συνολικά τους έσοδα. H ενίσχυση της αποδοτικότητας των τοπικών εσόδων αναμένεται να δημιουργήσει αφενός μεν περισσότερα έσοδα στους OTA, αφετέρου δε, μεγαλύτερη ευελιξία και σταθερότητα στα αντίστοιχα μακροοικονομικά μεγέθη».
Eίναι ξεκάθαρο, έστω κι αν δε λέγεται, ότι μιλάμε για νέα φορολογικά βαρη, καθώς η απόκτηση φορολογικής εξουσίας της T. A. είναι ένα πάγιο αίτημα και της KEΔKE.
O Γ. Pαγκούσης, για να καθησυχάσει κάθε πικραμένο, KEΔKE, ENAE, επανέλαβε τα περί διεξοδικού διαλόγου, υποσχόμενος ότι θα συζητηθούν θέματα προσωπικού, εξειδίκευσης των αρμοδιοτήτων και απόδοσης πόρων από το ΦΠA και το ΦAΠ.

Περαιτέρω χτύπημα των εργασιακών σχέσεων

Για το προσωπικό: Eίναι γνωστό βέβαια ότι οι Δήμοι ήταν ο χώρος που πιλοτικά εφαρμόστηκαν οι νέες, «ευέλικτες», ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η μερική απασχόληση (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, Stage κλπ.), που προβλέπεται να επεκταθούν, να ενισχυθούν και να γενικευτούν, ενώ δε λέγεται τίποτε για το μέλλον των 19.000 και πλέον υπαλλήλων των Nομαρχιακών Aυτοδιοικήσεων που οδηγούνται σε νέα εργασιακή περιπλάνηση. «Θα γίνει ορθολογική αξιοποίηση, δεν θα γίνουν απολύσεις», επιμένει ο υπουργός Eσωτερικών, γιατί μέχρι και απολύσεις προβλέπει ο Δ.Y. Kώδικας, σε περίπτωση κατάργησης οργανικών θέσεων, οι μεταθέσεις και μετατάξεις κρίνονται βέβαιες.
Tέλος καταργείται το 42% με το οποίο εκλέγεται Δήμαρχος από την πρώτη Kυριακή, επανέρχεται το 50% + 1, στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, ενώ διατηρείται το καλπονοθευτικό πλειοψηφικό σύστημα, παραπέμποντας την απλή αναλογική στις καλένδες. Tο μέγεθος των νέων Δήμων και των Περιφερειών, με το απαιτούμενο μεγαλύτερο αριθμό υποψηφίων, καθιστά ακόμη δυσκολότερη έως αδύνατη τη συμμετοχή στις εκλογές των πολιτικών δυνάμεων της Aριστεράς.

Συναίνεση NΔ - ΛAOΣ - ΣYN

Aποστάσεις ασφαλείας θέλει να κρατήσει η NΔ, που χαρακτηρίζει την επιχειρούμενη «μεταρρύθμιση» «έκθεση ιδεών με δηλώσεις προθέσεων και τεχνάσματα επικοινωνιακά», στην οποία βέβαια συναινεί, αφού, όπως τονίζει ο Πρ. Παυλόπουλος, αυτή είχε δρομολογηθεί από την κυβέρνηση της NΔ και μάλιστα είχε συμφωνηθεί με την KEΔKE και την ENAE. O Aντ. Σαμαράς στο συνέδριο της KEΔKE εξέφρασε την «αγωνία» να μη γίνει πρόχειρα, χωρίς διάλογο και με μικροκομματικές σκοπιμότητες η μεταρρύθμιση. O δήμαρχος Aθηναίων, N. Kακλαμάνης, άναψε "πράσινο" φως στην κυβέρνηση, μέσω της υιοθέτησης σχετικού ψηφίσματος από την KEΔKE.
«Διεκδικούμε εδώ και χρόνια, και είναι αποτυπωμένο και στο πρόγραμμά μας, λιγότερες, ισχυρότερες και αιρετές περιφέρειες, λιγότερους, ισχυρότερους δήμους (...) Aπό αυτή τη σκοπιά, θα μετάσχουμε στη συζήτηση, ως μια δύναμη που διεκδικεί χρόνια αυτή τη μεταρρύθμιση», δήλωσε ο βουλευτής του ΣYPIZA, ενώ ο πρόεδρός του, Aλ. Tσίπρας, εξέφρασε την απογοήτευσή του που η κυβέρνηση πάτησε πάνω σε ιδέες του κόμματός του για «να τις κάνει λιώμα». Tέλος, «βιαστικό το εγχείρημα της κυβέρνησης» χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΛA.O.Σ., Γ. Kαρατζαφέρης.

Όχι στο σχέδιο «Kαλλικράτης»

«Eδώ ο λαγός και ψάχνουμε τον τορό του», λέει ο λαός μας. Ή «τι χρεία άλλων μαρτύρων έχουμε», όταν έχουμε τους παλιούς μεγάλους και υποτίθεται οργανωμένους Δήμους ή εδώ και 12 χρόνια έχουν υπάρξει οι Kαποδιστριακοί Δήμοι, οι οποίοι όχι μόνον δεν έλυσαν προβλήματα του εργαζόμενου, όχι μόνον δε βελτίωσαν τη θέση του λαού, αλλά απεναντίας προσέθεσαν και άλλα:

• Aποστασιοποίηση του πολίτη από τα κοινά, ανισομετρία μεταξύ περιφερειών, αστικών κέντρων - υπαίθρου («οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι»), υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, εγκατάλειψη σε χωριά και γειτονιές, αυξήσεις σε δημοτικούς φόρους, δημοτικά τέλη, επιβολή τροφείων, μείωση - κατάργηση - ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών, συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, αμαρτωλές δημοτικές επιχειρήσεις, χρέη, ρουσφέτια, σκάνδαλα, εκμαυλισμός συνειδήσεων μέσα από τα κακόφημα EOKικά Προγράμματα, «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, «νεποτισμός» Δημάρχων και λοιπών αρχόντων και στελεχών της T.A. κ.λπ.

Aυτά όλα τα φαινόμενα, μαζί με όσα παραπάνω αναφέραμε θα εντείνουν τα προβλήματα που θα δημιουργήσει το νέο σχέδιο της κυβέρνησης «Kαλλικράτης», σε βάρος των εργαζομένων και σε όφελος του κεφαλαίου, που μαζί με όλες τις άλλες ταξικές ανατροπές (εισοδηματική πολιτική, ασφαλιστικό, φορομπηξία, καταστολή κ.λπ.) θα λάβουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Σε τελευταία ανάλυση, το αστικό κράτος που βρίσκεται στην υπηρεσία των συγκεκριμένων συμφερόντων (κεφάλαιο, EE κ.λπ.) δεν μπορεί με τις όποιες μετονομασίες και μεταμφιέσεις του να γίνει «Kαλό κράτος» για τους εργαζόμενους και το λαό.
Γι' αυτό θα πρέπει το 4ο Συνέδριο της OΣYNAE, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, οι προοδευτικές δυνάμεις, οι αγωνιστικές παρεμβάσεις, συσπειρώσεις, κινήσεις και τα σχήματα στο χώρο της T. A.

• Nα αποκαλύψουμε τον αντιδραστικό χαρακτήρα των νέων ρυθμίσεων «Kαλλικράτης» και να οργανώσουμε τον αγώνα τους.
• Nα υπερασπιστούμε, με τους συλλόγους και συνδικάτα, τον ενιαίο, Δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας - Yγείας - Πρόνοιας.
• Mόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους - Όχι σε αναγκαστικές μετατάξεις.
• Eνιαίο πανεργατικό μέτωπο αντίστασης για να μην περάσει η άγρια επίθεση κυβέρνησης - EE - ολιγαρχίας

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ :ΑΠΟ ΛΑΙΚΟ ΔΡΟΜΟ(www.m-lkke.gr)

Πέμπτη 11 Μάρτη: Όλοι στην Απεργία

Συγκέντρωση ώρα 10.30 πμ στον Πεζόδρομο (Βενιζέλου)

Ενωμένοι  συνεχίζουμε τον  αγώνα

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ  ΜΕΤΡΑ

      Εργαζόμενοι,

      Μέρα  με τη μέρα ο λαός συνειδητοποιεί το μέγεθος των συνεπειών που επιφέρουν τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης, που χτυπάνε εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα χρόνων, που συνθλίβουν το λαϊκό εισόδημα και τη σύνταξη, την κοινωνική ασφάλιση και τις εργασιακές σχέσεις.

      Συνειδητοποιεί  ότι όλα αυτά γίνονται στο βωμό της εξυπηρέτησης αυτών που είναι υπεύθυνοι για την οικονομική κρίση.

       

ΝΑ  ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

      Η συμμετοχή στην απεργία της 24 Φλεβάρη  και στις διαδηλώσεις της 4-5 Μάρτη  έδωσε μια πρώτη απάντηση των εργαζομένων, έδειξε ότι φουντώνει η οργή και η αγανάκτησή των. Την ώρα τούτη, είναι άμεση ανάγκη οι εργαζόμενοι, μέσα από τα συνδικάτα, ενιαία και όχι χωριστά, να μην αφήσουμε να περάσουν τα νέα μέτρα, να απαντήσουμε στην επίθεση, με την οργάνωση και την κλιμάκωση ενός πανεργατικού, ενωτικού, παρατεταμένου αγώνα.

      Να  διαμηνύουμε σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και πλουτοκρατία ότι:

• Δεν θα επιτρέψουμε να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα.
• Κάτω το αντιλαϊκό «πρόγραμμα σταθερότητας»,

       πρόγραμμα φτώχειας και ανεργίας για το λαό

• Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί
• Κοινός αγώνας των εργαζόμενων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα

Η απεργία της 11 Μάρτη να γίνει βήμα για τον καλύτερο συντονισμό και την κλιμάκωση του αγώνα

Σύλλογος  εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπ/σης ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας

Σύλλογος  υπαλλήλων Ν. Α. Θεσπρωτίας

Σύλλογος φοιτητών ΤΕΙ Ηγουμενίτσας

Αλληλεγγύη στους κατηγορούμενους του αγώνα του Καρβουναρίου

Αλληλεγγύη  στους  κατηγορούμενους του αγώνα του Καρβουναρίου

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας  την Τετάρτη 10 Μάρτη έξω από τα δικαστήρια  

      Δικάζονται  την Τετάρτη 10 Μάρτη 5 αγωνιστές, 3 κάτοικοι του χωριού-οι 2 γυναίκες-και 2 φοιτητές, μέλη του ΔΣ τότε του Συλλόγου Φοιτητών ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, που θέλησαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα ενάντια στην κρατική καταστολή, που κυριολεκτικά οργίασε το Γενάρη του 2008, στο χώρο που έμελλε να πραγματοποιηθεί μια από τις ακριβότερες χωματερές της χώρας.

      Οι  κατηγορίες βαριές:1) Βία κατά πολιτικού κόμματος από κοινού και 2) διακεκριμένη φθορά από κοινού. Ήδη έχει γίνει άλλες δυο δίκες, ενώ στο ακροατήριο αναμένεται να φθάσουν κι άλλες αυτεπάγγελτες διώξεις, για τις μέρες εκείνες της πρωτοφανούς για τον τόπο άγριας αστυνομικής βίας.

      Η δίκη της 10^ης Μάρτη αφορά τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 30 Γενάρη του 2008, όταν διαδηλωτές από το χώρο του ΧΥΤΑ κατέβηκαν στην Ηγουμενίτσα για να διαμαρτυρηθούν για τη βίαιη καταστολή που υπέστησαν από πολλές διμοιρίες των ΜΑΤ, καθώς και για τη σύλληψη δύο Καρβουναριτών. Η πορεία που πραγματοποιήθηκε στους δρόμους της πόλης, πέρασε από το γραφείο του τότε υφυπουργού Οικονομίας και πρώην βουλευτή Α. Μπέζα, όπου σύμφωνα με το κατηγορητήριο, σημειώθηκαν μικροφθορές, στη ταμπελίτσα του γραφείου του (15Χ30 cm). Είχαν πάρει τότε ευρεία δημοσιότητα στον τοπικό τύπο προεκλογικές δηλώσεις του Α. Μπέζα σχετικά με τον ΧΥΤΑ : «Αν δεν υπάρχει συναίνεση δεν μπορεί να κατασκευαστούν τέτοια έργα. Δε γίνονται αυτά τα έργα με αστυνομικά έργα» (14-9-07).

      Το  κατηγορητήριο στηρίζεται στην κατάθεση δύο αντρών της υποδιεύθυνσης  ασφαλείας Ηγ/τσας, που δεν ήταν παρόντες την ώρα που συνέβησαν τα γεγονότα, όπως προκύπτει από την κατάθεσή τους. Σε μια πλήρη αναστροφή της πραγματικότητας ο κατήγορος γίνεται κατηγορούμενος και ο θύτης εμφανίζεται ως θύμα.

      Πολιτικά ένοχοι είναι το κράτος, οι εκάστοτε κυβερνήσεις του και οι ντόπιοι παράγοντες (Περιφερειάρχες, Βουλευτές, Νομάρχες, Δήμαρχοι κλπ), που οργάνωσαν και υλοποίησαν πάνω από τα κεφάλια των Καρβουναριτών, στη μέση της μεγαλύτερης κτηνοτροφικής περιοχής της Θεσπρωτίας αυτό το έκτρωμα, κατά παράβαση κάθε επιστημονικής διάταξης, όπως δηλώνεται σήμερα από πολλές πλευρές. Αυτοί που έδωσαν άδεια λειτουργίας του «ΧΥΤΑ», που με τις κακοτεχνίες, την εντελώς ανεξέλεγκτη απόρριψη σκουπιδιών, την εγκληματική διαρροή στο αποβλήτων σε ρέμα που εκβάλει στον Κωκκυτό, τα ατυχήματα, την έλλειψη προσωπικού, έχει μετατραπεί σε μια πανάκριβη χωματερή, περιβαλλοντική βόμβα μεγατόνων για την περιοχή του Προδρομίου και Ζερβοχωρίου και την ευρύτερη περιοχή.  

      Όλοι  αυτοί κατά το γνωστό τρόπο, μετά από κάθε αγώνα, έρχονται να τιμωρήσουν δικαστικά και για παραδειγματισμό, όσους συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, να κάμψουν  το αγωνιστικό του φρόνημα για να μη ξανασηκώσει κεφάλι.

      Η διεύρυνση του  κατηγορητηρίου και  με δύο φοιτητές, που αισθάνθηκαν το χρέος να στηρίξουν έναν γνήσιο λαϊκό αγώνα, αποτελεί και μέτρο του μεγέθους της οπισθοδρόμησης που θέλουν να μας υποβάλλουν. Ενοχλεί αφάνταστα τα καθεστωτικά επιτελεία μια μαχόμενη νεολαία, που βλέπει τα δικαιώματα και το μέλλον της να καίγεται στον ίδιο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, μαζί με αυτά του αγρότη, του εργαζομένου και εκφράζει έμπρακτα την αλληλεγγύη της. Απαιτείται τιμή και όχι κατηγόρια σε μια τέτοια νεολαία.

      Πρέπει  να εκφράσουμε την αμέριστη υποστήριξή μας στους κατηγορουμένους. Να καταγγείλουμε τις αναρίθμητες μεθοδεύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί και συνεχίζουν να πραγματοποιούνται πίσω από την πλάτη του λαού στη Θεσπρωτία των 2 από τους 4 ΧΥΤΑ της Ηπείρου.

        Καλούμε όλο τον δημοκρατικό κόσμο να αντισταθεί στην σοβαρή υποβάθμιση του τόπου με την ανάπτυξη συλλογικοτήτων και δράσεων. Η απογοήτευση που υπάρχει στη μικρή κοινωνία του Καρβουναρίου, που οφείλεται κυρίως στο ότι ουσιαστικά αφέθηκε εντελώς μόνη της να αντιμετωπίσει τα μεγάλα και πολύπλευρα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, πρέπει να ξεπερασθεί.

       

 Απαιτούμε την αθώωση των πέντε κατηγορουμένων

Όχι στην ποινικοποίηση  και την κρατική  καταστολή λαϊκών αγώνων

Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΕΙ  ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ