Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Να σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας

Κάτω οι Ισραηλινοί φονιάδες
ΛΕΥΤΕΡΙΑ  ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!
Να  σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας 
      Ο τοπικός προβοκάτορας και περιφερειακός χωροφύλακας του διεθνούς ιμπεριαλισμού ξαναχτύπησε. Έσπειρε το θάνατό στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου. Δολοφόνησε εν ψυχρώ δεκάδες μέλη της διεθνούς αποστολής «FREE GAZA» (στην οποία μετείχαν και Έλληνες), που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στους αποκλεισμένους από τον ισραηλινό φασισμό Παλαιστινίους της Γάζας. Μέχρι στιγμής 19 νεκροί και 80 τραυματίες ο θλιβερός απολογισμός της δολοφονικής επίθεσης.
      Απέδειξε για πολλοστή φορά το βάρβαρο και αιμοσταγές πρόσωπό του, προκαλώντας πρώτα και κύρια τους λαούς του αραβικού κόσμου, αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Το προστατευόμενο τέρας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού επιδιώκει την ανάφλεξη στην περιοχή, με σκοπό την γενοκτονία και την εκδίωξη του Παλαιστινιακού λαού από τη γη του, ώστε να επιβάλλει την επικυριαρχία του σιωνιστικού νεοφασιστικού εκτρώματος στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
      Η άμεση, ολόπλευρη και απερίφραστη  καταδίκη της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ  δράσης αυτού του αποτρόπαιου εκτρώματος, που λέγεται κράτος του Ισραήλ, πρέπει να εκφραστεί έμπρακτα από τον ελληνικό λαό και τους λαούς όλου του κόσμου, με την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράσταση προς τον αγωνιζόμενο ηρωϊκό Παλαιστινιακό λαό και προς τα μέλη της διεθνούς αποστολής.
      Ταυτόχρονα  με ψηφίσματα από όλους τους φορείς και τα συνδικάτα, με διαδηλώσεις, συλλαλητήρια κλπ., να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας και την καταδίκη του δολοφονικού  κράτους του Ισραήλ, που η προκλητικότητά  του έφτασε στο σημείο τώρα πια, να δολοφονεί όχι μόνον άμαχους Παλαιστίνιους, αλλά και φιλειρηνιστές απ΄ όλο τον κόσμο, που θέλησαν να συμπαρασταθούν στους «φυλακισμένους» από το Ισραήλ-και όχι μόνον-Παλαιστινίους της Γάζας. Να καταδικάσουμε τους ιμπεριαλιστές που στηρίζουν τον ισραηλινό φασισμό.
      Βαριές  είναι και οι ευθύνες και της ελληνικής κυβέρνησης, που μέχρι χτες έκανε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ, από την οποία απαιτούμε να διακόψει κάθε σχέση  με το κράτος τρομοκράτη.
Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!

Κάτω οι Ισραηλινοί φονιάδες

Να  σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας 
      Ο τοπικός προβοκάτορας και περιφερειακός χωροφύλακας του διεθνούς ιμπεριαλισμού ξαναχτύπησε. Έσπειρε το θάνατό στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου. Δολοφόνησε εν ψυχρώ δεκάδες μέλη της διεθνούς αποστολής «FREE GAZA» (στην οποία μετείχαν και Έλληνες), που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στους αποκλεισμένους από τον ισραηλινό φασισμό Παλαιστινίους της Γάζας. Μέχρι στιγμής 19 νεκροί και 80 τραυματίες ο θλιβερός απολογισμός της δολοφονικής επίθεσης.
      Απέδειξε για πολλοστή φορά το βάρβαρο και αιμοσταγές πρόσωπό του, προκαλώντας πρώτα και κύρια τους λαούς του αραβικού κόσμου, αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Το προστατευόμενο τέρας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού επιδιώκει την ανάφλεξη στην περιοχή, με σκοπό την γενοκτονία και την εκδίωξη του Παλαιστινιακού λαού από τη γη του, ώστε να επιβάλλει την επικυριαρχία του σιωνιστικού νεοφασιστικού εκτρώματος στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
      Η άμεση, ολόπλευρη και απερίφραστη  καταδίκη της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ  δράσης αυτού του αποτρόπαιου εκτρώματος, που λέγεται κράτος του Ισραήλ, πρέπει να εκφραστεί έμπρακτα από τον ελληνικό λαό και τους λαούς όλου του κόσμου, με την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράσταση προς τον αγωνιζόμενο ηρωϊκό Παλαιστινιακό λαό και προς τα μέλη της διεθνούς αποστολής.
      Ταυτόχρονα  με ψηφίσματα από όλους τους φορείς και τα συνδικάτα, με διαδηλώσεις, συλλαλητήρια κλπ., να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας και την καταδίκη του δολοφονικού  κράτους του Ισραήλ, που η προκλητικότητά  του έφτασε στο σημείο τώρα πια, να δολοφονεί όχι μόνον άμαχους Παλαιστίνιους, αλλά και φιλειρηνιστές απ΄ όλο τον κόσμο, που θέλησαν να συμπαρασταθούν στους «φυλακισμένους» από το Ισραήλ-και όχι μόνον-Παλαιστινίους της Γάζας. Να καταδικάσουμε τους ιμπεριαλιστές που στηρίζουν τον ισραηλινό φασισμό.
      Βαριές  είναι και οι ευθύνες και της ελληνικής κυβέρνησης, που μέχρι χτες έκανε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ, από την οποία απαιτούμε να διακόψει κάθε σχέση  με το κράτος τρομοκράτη.
Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών 
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ  ΦΟΡΕΩΝ-ΚΙΝΗΣΕΩΝ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Πέμπτη 20 Μάη: Όλοι στην Απεργία

Νέα σαρωτική επίθεση  στην κοινωνική ασφάλιση
Δεν θα σταματήσουν την  επίθεση, αν εμείς δεν τους σταματήσουμε, με τον ενωμένο-πανεργατικό αγώνα μας
 

Συγκέντρωση ώρα 10.30 πμ στον πεζόδρομο (Βενιζέλου)

      Εργαζόμενοι, νεολαίοι, επαγγελματίες, συνταξιούχοι, άνεργοι

      Κατά  κύματα εξελίσσεται  η επίθεση της  κυβέρνησης ενάντια στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις όλου του λαού. Πρόγραμμα Σταθερότητας το Φλεβάρη, περικοπές μισθών με τα μέτρα της 3ης Μάρτη, νέο άγριο τσεκούρωμα μισθών-συντάξεων, με το αντεργατικό πραξικόπημα της 5ης Μάη.
      Όμως  οι κηδεμόνες (ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ) τα θέλουν όλα «εδώ και τώρα». Έτσι με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο του Υπ. Παιδείας, για ένα φθηνό, ευέλικτο, πειθαρχημένο δημόσιο σχολειό, που θα οδηγήσει σε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Κατατέθηκε στη Βουλή ο «Καλλικράτης», που εκτός των άλλων απειλεί με απολύσεις χιλιάδες συμβασιούχους.
      Ήδη βρίσκεται σε «διαβούλευση» για ψήφιση, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που έρχεται να διαλύσει πλήρως την κοινωνική ασφάλιση: Αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώσεις συντάξεων, με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού, περιορισμό λίστας βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, ενοποίηση Ταμείων «προς τα κάτω», μείωση των επικουρικών Συντάξεων κλπ.
      Ακολουθεί το εργασιακό νομοσχέδιο για την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ενώ το βαρέλι των αντιλαϊκών μέτρων φαίνεται να μην έχει τελειωμό. Τα δανεικά από ΕΕ-ΔΝΤ θα δίνονται με το σταγονόμετρο και ανάλογα με τη συμμόρφωση στις προσταγές του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου. Ήδη ακούγεται ότι το φθινόπωρο ετοιμάζονται κι άλλα επώδυνα μέτρα.
      Κάτω  από τις εντολές  των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και των ΗΠΑ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και την αηδιαστική εκστρατεία εξαπάτησης των ΜΜΕ, διαμορφώνει ένα εφιαλτικό τοπίο για όλους  τους εργαζόμενους.
      Όλοι  αυτοί βιάζονται να περάσουν όλα  τα μέτρα τώρα, γιατί τρέμουν την λαϊκή οργή.
      Η μεγαλύτερη πολιτική εργατική απεργία και διαδήλωση των τελευταίων χρονών, στις 5 του Μάη, άνοιξε μια νέα σελίδα της ιστορίας. Η ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση των εργαζομένων, αυτός ο πολιτικός γίγαντας που κοιμόταν, αφυπνίστηκε. Ο δρόμος θα είναι μακρύς, αλλά το πρώτο βήμα έγινε.
      Οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν αν στηριχθούν αποφασιστικά στη δύναμη των μαζικών αγώνων. Αν απορρίψουν τη συμβιβαστική, ηττοπαθή γραμμή των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αν ξεπεράσουν τις διαχωριστικές γραμμές, αν στηριχθούν στους ενωτικούς-συντονισμένους- περιφρουρημένους αγώνες, στην πλατιά κινητοποίηση των συνδικάτων, στη μαζική συμμετοχή τους στις Γ. Σ., στην κάθοδο των εργαζομένων σε διαδηλώσεις και απεργίες. Γι αυτό τούτη την ώρα καλούμε ξανά όλα τα συνδικάτα, τους συλλόγους, το ΕΚΘ να συντονιστούμε, γιατί μόνον
Ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε
Να  αποσυρθούν τα αντιλαϊκά  μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

ΝΑ  ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Σύλλογος  Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας-ΕΛΜΕ
Σύλλογος  υπαλλήλων Ν. Α. Θ.-Σύλλογος Σχολικών Φυλάκων-Σύλλογος φοιτητών ΤΕΙ Ηγουμενίτσας-Πρωτοβουλία εργαζομένων

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

«Καλλικράτης» ή Καλιγούλας ;



Γράφει ο Παύλος Αλεξίου
Με γοργό ρυθμό προχωράει η κυβέρνηση στην υλοποίηση του νέου οδοστρωτήρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το σχέδιο και αυτό παίρνει πλέον την «άγουσα» προς τη Βουλή, έτσι ώστε σε ένα μήνα να γίνει νόμος του κράτους και το Νοέμβρη οι εκλογές να γίνουν με βάση το νέο αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας.
Η κυβέρνηση φαίνεται ότι βιάζεται. Και πραγματικά βιάζεται, γιατί το διαβόητο αυτό σχέδιο είναι μέρος του όλου μηχανισμού των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που προωθεί. «Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά και ένα από τα θεμέλια της νέας αξιοπιστίας που οικοδομεί καθημερινά η κυβέρνηση» (Γ. Ραγκούσης, Υπ. ΕΣΣΔΑ). Και για να μη υπάρξει καμιά παρανόηση στην αιτιολογική του έκθεση αναφέρεται : «Από την 1η Δεκεμβρίου 2009 έχει τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας. Έτσι, η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία (πρόγραμμα "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ") εναρμονίζεται και συμβαδίζει με αρχές και αξίες που αποτελούν τη βάση για το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εφαρμοστεί, αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Η Ελληνική Νομαρχία και οι Κοινότητες ιστορικοί θεσμοί στην Ελλάδα, απετέλεσαν βασικούς πυλώνες διεκπεραίωσης του ζητημάτων του πολίτη. Και σήμερα οι πολίτες στα περισσότερα ζητήματά τους, με δεδομένη τη σκόπιμη γραφειοκρατία, τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις παθογένειες, εξυπηρετούνται μέσω αυτών των φορέων. Είναι λοιπόν σίγουρο ότι η κατάργησή τους και η μεταφορά πολλών αρμοδιοτήτων της στις πιο απόμακρες και απρόσωπες Περιφέρειες θα αυξήσει την ταλαιπωρία του πολίτη. Στη ουσία, με την κατάργηση των Νομαρχιών, μαζί με την κατάργηση Δήμων και Κοινοτήτων και την συγχώνευση σε νέους μεγαλύτερους Δήμους, μιλάμε για συγκέντρωση αντί της πολυδιαφημιζόμενης αποκέντρωσης.

Ταχύτερη είσοδος του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής 

Το καπιταλιστικό κράτος, με επίκληση της συνταγματικής επιταγής, κρατάει για τον εαυτό του κρίσιμους και χρήσιμους μηχανισμούς για την εξουσία του απέναντι στο λαό και την εργατική τάξη, όπως τις δυνάμεις ελέγχου και καταστολής, δικαιοσύνη, στρατό, αστυνομία, φυλακές κ.λπ., τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, τη δημόσια περιουσία κ.λπ. Γι' αυτό και για να εποπτεύει την T. A., παρά τη λεγόμενη «αποκέντρωση», δημιουργεί 6-7 Κρατικές Περιφέρειες.
Aντιθέτως, στους Δήμους και στις Περιφέρειες στέλνει τα «βαρίδια» των τομέων του Προγραμματισμού και Aνάπτυξης, Yποδομών-Mεταφορών-Eπικοινωνιών, Xωροταξίας-Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων - Eνέργειας -    Bιομηχανίας, Eμπορίου, Tουρισμού και Aπασχόλησης, Eκπαίδευσης, Πολιτισμού και Aθλητισμού, Γεωργίας-Kτηνοτροφίας και Aλιείας, Πολιτικής Προστασίας. 
Το σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος, μέσα από τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού στους νέους Δήμους και στις Περιφέρειες, θέλει να δημιουργήσει μεγέθη-«οικονομίες κλίμακας» και προϋποθέσεις για νέες κερδοφόρες επενδυτικές διεισδύσεις και ευκαιρίες του μεγάλου κεφαλαίου σε κάθε ικμάδα της δημόσιας ζωής, σε όλους τους τομείς-και σ' αυτούς των κοινωνικών υπηρεσιών- χωρίς τις χρονοβόρες και γραφειοκρατικές διαδικασίες πολλές φορές των μικρών OTA (Δήμων, Kοινοτήτων κ.λπ.).
Οι επιχειρηματίες θέλουν να μπουν μέχρι εκεί που δεν είχαν μπει έως τώρα. Οι όροι για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα, λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση, γίνονται ευνοϊκότεροι. H μετατροπή του «Συνήγορου του Πολίτη» σε «Συνήγορο του Πολίτη και της Επιχείρησης» σε κάθε Δήμο, είναι ενδεικτική των κυβερνητικών προθέσεων. Δηλαδή οι νέοι Δήμοι μετατρέπονται σε φοροεισπράκτορες, Α.Ε. ή μεσίτες για τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Νέα φορομπηξία

O πρωθυπουργός κατά την παρουσίαση του σχεδίου ανέφερε: «H ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση κατατάσσεται στις τελευταίες σειρές των ευρωπαϊκών TA, από άποψη ποσοστού συμμετοχής των ιδίων εσόδων στα συνολικά τους έσοδα. H ενίσχυση της αποδοτικότητας των τοπικών εσόδων αναμένεται να δημιουργήσει αφενός μεν περισσότερα έσοδα στους OTA, αφετέρου δε, μεγαλύτερη ευελιξία και σταθερότητα στα αντίστοιχα μακροοικονομικά μεγέθη».
Σύμφωνα λοιπόν με το νομοσχέδιο οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) των νέων Δήμων θα προέρχονται από τη φορολογία: Το 20% από το Φόρο Εισοδήματος, το 12% από το ΦΠΑ και το 50% από το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Για τη χρηματοδότηση των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων θα πηγαίνει το 2,4% από το Φόρο Εισοδήματος και το 4% από το ΦΠΑ.
Με την θεσμοθέτηση της επιπρόσθετης ενίσχυσης των ΟΤΑ, στην περιοχή των οποίων η φορολογητέα ύλη θα είναι μεγαλύτερη, αυτοί μετατρέπονται σε φορομπήχτες και φοροκυνηγούς, ενώ αυξάνονται έτσι και οι περιφερειακές ανισότητες (οι πλούσιοι Δήμοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι).
Όσο για τα παρακρατημένες εδώ και χρόνια τεράστιες οφειλές, των θεσμοθετημένων και εισπραχθέντων από το  κράτος κεντρικών αυτοτελών πόρων, προς τους ΟΤΑ, γι΄ αυτές δεν γίνεται καμιά νύξη, πράγμα που σημαίνει ότι παραπέμπονται στις «καλένδες».
Αλλά και το ειδικό ταμείο που θα δημιουργηθεί για την εξυγίανση των χρεών των Δήμων και των Νομαρχιών πάλι θα χρηματοδοτηθεί από τους ΚΑΠ. «Μονά-ζυγά δικά μας» δηλαδή, αφού πάλι ο πολίτης … θα τα πληρώσει το μάρμαρο.

Πλήρης εμπορευματοποίηση-διάλυση
του ενιαίου χαρακτήρα κοινωνικών υπηρεσιών 

 Πέραν αυτών, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μεταφέρονται αρμοδιότητες κοινωνικού χαρακτήρα που αφορούν ζητήματα Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας κλπ. Με την ψευδώνυμη «αποκέντρωση»-«περιφερειακότητα», τον «προσανατολισμό στην τοπική ιστορία και οικονομία», τις «διαφοροποιημένες κοινωνικές ανάγκες» και τη «λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία», διασπάται και κατακερματίζεται ο ενιαίος χαρακτήρας που πρέπει να έχουν αυτές οι υπηρεσίες στο πλαίσιο του κράτους, υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο η ποιότητά τους, ενώ ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίησή των και το πέρασμά τους στα χέρια των επιχειρηματιών, με τα εργαλεία και των ΣΔIT, ενώ μέσω της λεγόμενης «ανταποδοτικότητας» θα ενταθεί περαιτέρω η τοπική ανισομετρία και ταξική ανισότητα.

Πρώτο άμεσο θύμα καρατόμησης του «Καλλικράτη»…οι εργαζόμενοι 

Εκείνο που θα προχωρήσει άμεσα και είναι μάλιστα μέρος των νέων βάρβαρων μέτρων που έχουν επιβάλλει στη χώρα μας ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ για απολύσεις, είναι  οι περικοπές θέσεων εργασίας. Με τον «Καλλικράτη» καταργούνται 4.000 Νομικά πρόσωπα των δήμων (δημοτικές επιχειρήσεις, οργανισμοί κλπ.), με αποτέλεσμα να απειλούνται να βρεθούν στην ανεργία 35.000 εργαζόμενοι σε αυτά. Ιδιαίτερα  επισφαλής είναι οι θέσεις των συμβασιούχων ακόμη και των αορίστου χρόνου.
Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχουν και οι 20.000 εργαζόμενοι στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, οι οποίες καταργούνται. Μετά το πρώτο δίμηνο της υποτιθέμενης επιλογής από τον  εργαζόμενο του φορέα που επιθυμεί να μεταταγεί, που βεβαίως δεν μπορεί να τους καλύψει όλους, θα ακολουθήσουν οι υποχρεωτικές μετατάξεις σε υπηρεσίες, θέσεις, εργασιακά καθεστώτα ακόμη και σε άλλες πόλεις-αν χρειαστεί-και η άρνηση του υπαλλήλου να υπακούσει θα διευκολύνει την πράξη της απόλυσής του.
Βέβαια η κυβέρνηση για να διασκεδάσει τους φόβους και τις αντιδράσεις των εργαζομένων υπόσχεται (ποιός την πιστεύει;), ότι θα μεταταχθούν στις νέες υπηρεσίες, που θα δημιουργηθούν με τη σύσταση των νέων οργανισμών των ΟΤΑ και ότι κανένας από τους μονίμους και τους αορίστου χρόνου δε θα χάσει τη δουλειά του. Κανείς δεν εγγυάται ότι στους νέους οργανισμούς των ΟΤΑ δε θα καταργηθούν σημερινές μόνιμες θέσεις. Αν σκεφθεί κανείς ότι επαναλαμβάνεται συχνά η θέση του αντιδραστικού  Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, πως «μονιμότητα υπάρχει όταν υπάρχει η θέση για την οποία ο μόνιμος υπάλληλος προσελήφθη» (Θ. Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Συνήγορος του Πολίτη, νομοθετική ρύθμιση για τα μέτρα της 3ης Μαρτίου), στο στόχαστρο μπαίνει η μονιμότητα στο Δημόσιο, πόσο μάλλον οι συμβασιούχοι αορίστου χρόνου.
Εκτός αυτών, είναι γνωστό βέβαια ότι οι Δήμοι ήταν ο χώρος που πιλοτικά εφαρμόστηκαν οι νέες, «ευέλικτες», ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η μερική απασχόληση (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, STAGE κλπ.), που προβλέπεται να επεκταθούν, να ενισχυθούν και να γενικευτούν.


 
Συναίνεση NΔ-ΛAOΣ-ΣYN, ΚΕΔΚΕ- ΕΝΑΕ 

Aποστάσεις ασφαλείας θέλει να κρατήσει η NΔ, που χαρακτηρίζει την επιχειρούμενη «μεταρρύθμιση», «έκθεση ιδεών με δηλώσεις προθέσεων και τεχνάσματα επικοινωνιακά», στην οποία βέβαια συναινεί, αφού, όπως τονίζει ο Πρ. Παυλόπουλος, αυτή είχε δρομολογηθεί από την κυβέρνηση της NΔ και μάλιστα είχε συμφωνηθεί με την KEΔKE και την ENAE. O Aντ. Σαμαράς στο συνέδριο της KEΔKE εξέφρασε την «αγωνία» να μη γίνει πρόχειρα, χωρίς διάλογο και με μικροκομματικές σκοπιμότητες η μεταρρύθμιση. O δήμαρχος Aθηναίων, N. Kακλαμάνης άναψε "πράσινο" φως στην κυβέρνηση.
«Διεκδικούμε εδώ και χρόνια, και είναι αποτυπωμένο και στο πρόγραμμά μας, λιγότερες, ισχυρότερες και αιρετές περιφέρειες, λιγότερους, ισχυρότερους δήμους (...), . από αυτή τη σκοπιά, θα μετάσχουμε στη συζήτηση, ως μια δύναμη που διεκδικεί χρόνια αυτή τη μεταρρύθμιση», δήλωσε ο βουλευτής του ΣYPIZA, ενώ ο πρόεδρός του, Aλ. Tσίπρας, εξέφρασε την απογοήτευσή του που η κυβέρνηση πάτησε πάνω σε ιδέες του κόμματός του για «να τις κάνει λιώμα». Τέλος, «βιαστικό το εγχείρημα της κυβέρνησης» χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΛA. O. Σ., Γ. Kαρατζαφέρης.
Παρά τις κάποιες αρχικές «γκρίνιες» για το «χωροταξικό», που ουσιαστικά αποπροσανατολίζουν και εκτονώνουν τη συζήτηση σε αβλαβή πεδία για την κυβερνητική πολιτική,  και οι ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ, «σαν έτοιμες από καιρό» αποδέχονται τις νέες ρυθμίσεις.
              
Μια βαθιά αντιδραστική διοικητική τομή
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»

«Eδώ ο λαγός και ψάχνουμε τον τορό του», λέει ο λαός μας. Ή «τι χρεία άλλων μαρτύρων έχουμε», όταν έχουμε τους παλιούς μεγάλους και υποτίθεται οργανωμένους Δήμους (Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Πατρέων, Ιωαννιτών, κλπ.) ή εδώ και 12 χρόνια έχουν υπάρξει οι Kαποδιστριακοί Δήμοι (Ηγουμενίτσας κλπ.), οι οποίοι όχι μόνον δεν έλυσαν προβλήματα του εργαζόμενου, όχι μόνον δε βελτίωσαν τη θέση του λαού, αλλά απεναντίας προσέθεσαν και άλλα:
·       Aποστασιοποίηση του πολίτη από τα κοινά, ανισομετρία μεταξύ περιφερειών, αστικών κέντρων-υπαίθρου («οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι»), υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, εγκατάλειψη σε χωριά και γειτονιές, αυξήσεις σε δημοτικούς φόρους, δημοτικά τέλη, επιβολή τροφείων, μείωση-κατάργηση-ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών, συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, αμαρτωλές δημοτικές επιχειρήσεις, χρέη, ρουσφέτια, σκάνδαλα, εκμαυλισμός συνειδήσεων μέσα από τα κακόφημα EOKικά Προγράμματα, «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, «νεποτισμός» Δημάρχων και λοιπών αρχόντων και στελεχών της T. A. κ.λ.π.
Αυτά όλα τα φαινόμενα, μαζί με όσα παραπάνω αναφέραμε θα εντείνουν τα προβλήματα που θα δημιουργήσει το νέο σχέδιο της κυβέρνησης «Kαλλικράτης», σε βάρος των εργαζομένων και σε όφελος του κεφαλαίου, που μαζί με όλες τις άλλες ταξικές ανατροπές (εισοδηματική πολιτική, ασφαλιστικό, φορομπηξία, καταστολή κ.λπ.) θα λάβουν τη μορφή χιονοστιβάδας. 
Το νέο «καλλικράτειο» μοντέλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποτελεί τελικά ένα αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό, μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων «τοπικό κράτος». Τα νέα μεγέθη των νέων ΟΤΑ, η πενταετής θητεία, οι εκλογές που θα γίνονται ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, αστικοποιεί παραπέρα τα νέα όργανα, τα απομακρύνει οριστικά από τις λαϊκές ανάγκες και τον πολίτη, περιορίζει κι άλλο τις δυνατότητες παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα και των δυνάμεων της αριστεράς, τα θέτει στον αποκλειστικό έλεγχο των μεγάλων αστικών κομμάτων και των δυνάμεων της «αγοράς».
Γι' αυτό θα πρέπει το εργατικό και λαϊκό κίνημα, οι προοδευτικές δυνάμεις, οι αγωνιστικές παρεμβάσεις, συσπειρώσεις, κινήσεις και τα σχήματα στο χώρο της T. A., να αποκαλύψουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα των νέων ρυθμίσεων και να οργανώσουν τον αγώνα τους, διευκρινίζοντας σαφώς ότι σε καμιά περίπτωση δεν μας βρίσκει σύμφωνους το υφιστάμενο καθεστώς. Να αποφύγουν ταυτόχρονα να μπουν στην αποπροσανατολιστική τακτική του αριθμού, των ορίων, των εδρών κ.λπ. των νέων Δήμων. Να υπερασπιστούν, με τους συλλόγους και συνδικάτα, το Δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας-Υγείας-Πρόνοιας, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Πρωτοβουλία εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού  τομέα
 

Μας οδηγούν σε πλήρη εξαθλίωση-Να ξεσηκωθούμε!

  • ΝΑ  ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ  ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ

  • ΕΞΩ Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ  ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ

      Μία μέρα μετά τις εντυπωσιακές διαδηλώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε σε ένα πρωτοφανές αντεργατικό πραξικόπημα. Ο λεγόμενος «μηχανισμός στήριξης» που τάχα θα έσωζε τη χώρα από την κρίση και τη χρεοκοπία, αποκαλύπτεται τώρα στα μάτια και των πιο ανυποψίαστων, μηχανισμός βαρβαρότητας, λεηλασίας και υποδούλωσης του λαού, γενικού σφαγιασμού και συντριβής των δικαιωμάτων του. Δεν πρόκειται για πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας, αλλά για πρόγραμμα σωτηρίας των κερδών του κεφαλαίου και των τραπεζών.
      Ο λαός και η νεολαία καλούνται να πληρώσουν την σφοδρή κρίση του σάπιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Κάτω από τις εντολές των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και των ΗΠΑ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και την αηδιαστική εκστρατεία εξαπάτησης των ΜΜΕ, διαμορφώνει ένα εφιαλτικό τοπίο για όλους  τους εργαζόμενους.
      Η εμπλοκή του ΔΝΤ, του εγγυητή της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, έρχεται να διασφαλίσει νέες δυνατότητες κερδοφορίας του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, μειώνοντας κι άλλο-μέχρι εξαθλίωσης-την τιμή της εργατικής δύναμης. Από όσες χώρες πέρασε το ΔΝΤ άφησε στάχτη και αποκαϊδια.
      Η κυβέρνηση Παπανδρέου εξαπέλυσε το τρίτο σφοδρότερο σαρωτικό κύμα. Νέα φοροεπιδρομή, με νέα αύξηση του ΦΠΑ και άλλων φόρων, νέα περικοπή επιδομάτων και κατάργηση του 13ου-14ου μισθού, απελευθέρωση απολύσεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης-περίθαλψης, επέκταση της ανεργίας, εδραίωση του εργασιακού μεσαίωνα. Η κυνικότητα της κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε όριο, περικόπτοντας άμεσα και τις συντάξεις, ρίχνοντας στον Καιάδα της φτώχειας και τα «περήφανα γηρατειά».
      Τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Τα δανεικά από ΕΕ-ΔΝΤ θα δίνονται με το σταγονόμετρο και ανάλογα με τη συμμόρφωση στις προσταγές του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ότι έρχονται ακόμα χειρότερα μέτρα, εάν τους αφήσουμε. Ήδη αυτό  είναι το τρίτο «πακέτο» μέσα σε λίγους μήνες (Πρόγραμμα Σταθερότητας το Φεβρουάριο, μέτρα 3ης Μαρτίου).
      Μπροστά σ΄ αυτήν την αγριότητα και  το μέγεθος της επίθεσης, οι εργαζόμενοι αναζητούν αγωνιστική διέξοδο. Αυτό δείχνουν οι δεκάδες χιλιάδες που μαζικοποίησαν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών. Η οργή και η αγανάκτηση συσσωρεύονται σε όλο και πλατύτερα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αρνηθούν τους «μονόδρομους» που θέλουν να τους επιβάλλουν.
      Απέναντι  στην αντεργατική λαίλαπα, απέναντι την κανιβαλική αντιλαϊκή πολιτική, χρειάζεται τώρα να υψωθεί το πιο πλατύ και μαζικό μέτωπο αντίστασης.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ  ΕΝΑΣ  ΕΝΙΑΙΟΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ   ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!

      Με  συντονισμένους, παρατεταμένους, κλιμακούμενους, μαζικούς αγώνες για να ανατραπούν τα μέτρα και το μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Αγώνες που θα αποτελούν υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, που θα καταγγέλλουν τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τη διασπαστική γραμμή του ΠΑΜΕ, που θα συγκροτούν ένα

ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ  ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ


ΟΛΟΙ  ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!

Όλοι  στην απεργιακή συγκέντρωση  των φορέων
(ΕΛΜΕ, Σύλλογος  Εκπ/κών Α/θμιας, Σύλλογος υπαλλήλων  Ν. Α. Θεσπρωτίας)
την Τετάρτη 5 Μάη  10.30πμ. στον Πεζόδρομο (Βενιζέλου)

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Αντιθέσεις, προσδέσεις και προσανατολισμοί

Ευρωπαϊκή Ένωση-Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα-Διεθνές  Νομισματικό Ταμείο
και τα κόμματα της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης

      Από την δημιουργία του ελληνικού κράτους και από τα «δάνεια της ανεξαρτησίας» μέχρι σήμερα, η Ελλάδα πάντα βρισκόταν με τη θηλιά του δημόσιου δανεισμού, που την οδήγησε πολλές φορές σε καθεστώς επιτήρησης, στο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χ. Τρικούπη το 1895, στα «δάνεια της Αγγλίας» (για την Αεροπορία) του Ελ. Βενιζέλου, μέχρι την σημερινή απειλή χρεωκοπίας. Από τότε τα διάφορα κόμματα των αστοτσιφλικάδων και των εμποροκαραβοκυραίων είχαν συνδέσει τις τύχες τους με τους μεγάλους δανειστές και προστάτες. Έτσι είχαμε το αγγλόφιλο κόμμα του Μαυροκορδάτου, το γαλλόφιλο του Κωλέττη και το ρωσόφιλο του Καποδίστρια.
      Σήμερα  βέβαια οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες άλλαξαν και η Ελλάδα είναι μια ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα. Όμως ποτέ δεν λύθηκε το ζήτημα της οικονομικής, της στρατιωτικής και πολιτικής της ανεξαρτησίας, που σαν ένα αόρατο βαρύ δίχτυ, κουλουριάζει και παραλύει τον παραγωγικό της ιστό, σαν βραχνάς πνίγει την κοινωνικoπολιτική ζωή της. Και σήμερα τα διάφορα αστικά κόμματα, εκφράζοντας τα συμφέροντα μερίδων της μεγαλοαστικής τάξης, έχουν συνδέσει αξεδιάλυτα την ίδια τους την ύπαρξη και την κερδοφορία τους με διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αδυνατώντας από μόνα τους να αντιμετωπίσουν τον «εσωτερικό εχθρό» και φοβούμενα την επαναστατική οργή του λαϊκού παράγοντα
      Η όλη αυτή εξευτελιστική για τη χώρα μας διαδικασία, κατά την οποία ο πρωθυπουργός περιέρχεται τις Αυλές και τις Καγκελαρίες, εκλιπαρώντας δανεικά,  επιβεβαιώνει με τόπο ανάγλυφο την κατάσταση αυτή και αναπαράγει το μοντέλο της αναφοράς των διαφόρων κομμάτων σε ξένα οικονομικά και πολιτικά κέντρα. Αλλά «δεν είναι εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλεί», όπως εύστοχα λέει και ο εθνικός μας ποιητής.
      Είναι γνωστή η προσήλωση του Γ. Παπανδρέου στους υπερατλαντικούς «συμμάχους»–παρότι σοσιαλδημοκράτης-όπως γνωστός υπήρξε και ο ρόλος του, ως υπουργός Εξωτερικών της ΠΑΣΟΚικής κυβέρνησης του κυρίου «ευχαριστώ τους Αμερικάνους» (Σημίτη), σαν κολαούζος των ΗΠΑ, στη διάλυση των Βαλκανίων και όχι μόνον. Και σίγουρα προεκλογικά γνώριζε την κατάσταση της χώρας και ήταν στα σχέδια του ο τρόπος αντιμετώπισής της. Συνεπώς η φράση «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ήδη εδώ» δεν ήταν καθόλου τυχαία, αλλά  απηχούσε τις απόψεις κομματιού της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας, που έβλεπε που θα έπρεπε να στραφεί και να στηριχτεί για να ξεπεράσει την κρίση της και να εξασφαλίσει τα κέρδη της. Με πίκρα ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι η Ελλάδα αποτελεί το πειραματόζωο της ΕΕ και αφήνει σαφείς αιχμές κατά της στάσης διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών και ιδιαίτερα της Γερμανίας, σημειώνοντας ότι η Ευρώπη έχει χάσει την δυναμική της.
      Η εμμονή από την άλλη του Α. Σαμαρά, αρχηγού της ΝΔ ενός ακραιφνούς δεξιού-συντηρητικού-εθνικιστικού κόμματος και του ΛΑΟΣ, για μη προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ, δείχνει ότι άλλες μερίδες του οικονομικού-επιχειρηματικού κατεστημένου προσβλέπουν αλλού. Βέβαια και στο εσωτερικό τους τα κόμματα αυτά σπαράσσονται από αντιθέσεις, που είναι έκφραση του άγριου ανταγωνισμού των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων, όπως εμφανώς προκύπτει από τη στάση της Ντ. Μπακογιάννη, που αν δεν πλέκει το εγκώμιο του ΔΝΤ, λέει «μη δαιμονοποιούμε το ΔΝΤ».
      Ούτε  τυχαία ήταν η προσπάθεια κομματιών της μεγαλοαστικής τάξης να εκμεταλλευτούν, όσο τους επέτρεπαν οι δυνάμεις και τα όρια τους, τη γεωστρατηγική θέση της χώρας στα παιγνίδια διέλευσης των ενεργειακών αγωγών ή το άνοιγμά τους στις ασιατικές αγορές, με την πώληση στους Κινέζους του λιμανιού του Πειραιά ή την αναζήτηση από αυτούς αγοραστών των ελληνικών ομολόγων.
      Από την άλλη μέσα από την διαδικασία αυτή του δανεισμού της Ελλάδας  φαίνονται με μεγαλοπρέπεια οι οξύτατες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που τσακίζουν τους μύθους του «παγκόσμιου χωριού» ή τις νεοπαγείς θεωρίες του «ολοκληρωτικού καπιταλισμού». ΕΕ εναντίον ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εναντίον Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πόλεμος ευρώ-δολαρίου, με έντονους τριγμούς ο Γαλλογερμανικός άξονας, με τη Γερμανία να βλέπει τον εαυτό της «uberalles» των ευρωπαϊκών χωρών. Για να μη μιλήσουμε βέβαια για τις αντιθέσεις με τον  αναδυόμενο «κινέζικο δράκο», την  επάνοδο στα πράγματα της Ρωσίας του Πούτιν ή την διαρκώς φλεγόμενη Μέση Ανατολή.
      Η συνοχή της Ευρωζώνης απειλείται με τις αντεγκλήσεις και τις αντιθέσεις να εκφράζονται ανοιχτά μεταξύ των στελεχών της. Πολλοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες και τραπεζίτες «βγάζουν σπυράκια» με την εμφάνιση του ΔΝΤ στα αμπελοχώραφά-αγορές τους. Το Βερολίνο από την άλλη βασικός πυλώνας της ΕΕ βάζει σε πρώτη προτεραιότητα τα ιδιαίτερα συμφέροντα του δικού του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού σχηματισμού. Θέλει να τσακίσει τα «βαρίδια» τύπου Ελλάδας, να κατεδαφίσει τα όποια υπολείμματα κοινωνικού κράτους και ακόμη με την «θεραπεία σοκ» του ΔΝΤ να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου στην Ευρωζώνη. Βλέπει ταυτόχρονα τις εξαγωγές του να ανεβαίνουν μέσα από την μικρή υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου.
      Ο Σαρκοζί, με πολλά προβλήματα στο εσωτερικό του, χρειάζεται σε αυτήν την φάση την αγορά της Ελλάδας και τις πωλήσεις όπλων πολλών δις ευρώ σε  αυτήν.  Ετοιμάζεται έτσι να συμβάλλει στον δανεισμό της Ελλάδας, μέσα στον πολυθρύλητο «μηχανισμό στήριξης», μέσα από επιτόκια ενός επαχθέστατου δανεισμού, που  μέσα από ένα φαύλο κύκλο θα αναπαράγουν με οξύτερο τρόπο τα ίδια προβλήματα. Και μόνον τα κέρδη που θα αποκομίσουν από τη συμμετοχή τους στο δανεισμό με 5%, ενώ οι ίδιοι δανείζονται με 2-3%, είναι τεράστια.
      Τα  κοράκια καραδοκούν και είτε με το ΔΝΤ είτε με τον «ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης» τα σπασμένα θα κληθεί να πληρώσει και πάλι ο Ελληνικός λαός μέσα από ένα μπαράζ βαθιών, πρωτοφανών αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, από την εκτεταμένη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, από το φούντωμα των απολύσεων και της ανεργίας, με τελικό σκοπό την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των χρηματιστικού κεφαλαίου και των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών χωρών.
      Όλα αυτά κάνουν τη συζήτηση βαθιά πολιτική, φέρνουν με έντονο τρόπο στην επιφάνεια  το ζήτημα της θέσης της Ελλάδας  στην ΕΕ ή αλλιώς θα μπορούσαμε να πούμε «ο λενινισμός είναι εδώ»: για τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, για την ανισόμετρη ανάπτυξη, για τον αδύνατο κρίκο, για τις εξαρτημένες χώρες και το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας, πέρα βέβαια από την τραγική επιβεβαίωση της μαρξιστικής ανάλυσης-της μόνης πειστικής ανάλυσης-για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση. Και φαντάζουν παραμύθια οι απόψεις κάποιων αστών για την «ισχυρή Ελλάδα» ή κάποιων ανυπόμονων «αντικαπιταλιστών» για «ιμπεριαλιστική Ελλάδα», που κατρακυλούν τώρα πολύ εύκολα στις θέσεις για «προτεκτοράτο» και για «οικονομική κατοχή», ξεχνώντας ότι η Ελλάδα παρά την εξάρτησή της βεβαίως, παραμένει, όπως μας υπενθύμισε ο πρωθυπουργός, στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα και είναι η 32η πλουσιότερη σε απόλυτο μέγεθος. «Τα λεφτά υπάρχουν» δηλαδή αλλά ποιος τα έχει μαζέψει;
      Και ο «λενινισμός είναι εδώ» και  από την άποψη της κατάστασης του εργατικού κινήματος, που χωρίς την ύπαρξη του βασικού εργαλείου της εργατικής τάξης, του κομμουνιστικού κόμματος, χωρίς μια πραγματική αριστερά, δέχεται χωρίς ουσιαστική αντίσταση τις επιθέσεις που εξαπολύονται-και μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης-οδηγείται σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. Στο ζήτημα αυτό της ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, της πραγματικής αριστεράς και του κομμουνιστικού  κινήματος, καλούμαστε να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις και τις δυνάμεις μας.
      Παύλος  Αλεξίου

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Φτάνει πια! Πάρτε πίσω τα μέτρα

Όλοι  στις  απεργιακές κινητοποιήσεις 21-22 Απρίλη
Συγκέντρωση Πέμπτη 22-4, ώρα 10.30 πμ στον Πεζόδρομο (Βενιζέλου)
 
      Με μορφή χιονοστιβάδας συνεχίζεται η επίθεση της κυβέρνησης ενάντια στον εργαζόμενο λαό. Καθημερινά ανακοινώνονται νέα και σκληρότερα μέτρα που κάνουν εφιαλτικές τις εργασιακές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες για τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου. Μετά το πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων, την αύξηση σε ΦΠΑ, καύσιμα κλπ, ήρθε το φοροληστρικό νομοσχέδιο και ακολουθεί ο Προκρούστης του ασφαλιστικού και η γκιλοτίνα του εργασιακού, ενώ σειρά παίρνουν το νομοσχέδιο για την παιδεία, ο «Καλλικράτης» κλπ. Η κυβέρνηση μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα «τα θέλει όλα» από την εργατική τάξη της χώρας, για λογαριασμό ΕΕ-ΔΝΤ-ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Μαζί της και το υπόλοιπο αστικό πολιτικό προσωπικό, ΝΔ-ΛΑΟΣ, σκύβουν όλο και περισσότερο το κεφάλι και εκλιπαρούν καθημερινά και σε όλους τους τόνους τα μεγάλα τους αφεντικά.
      Ο στόχος γνωστός: Να ξεζουμίσουν κι άλλο τους εργαζόμενους, να ενισχύσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Να μειώσουν κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης, σε βαθμό εξαθλίωσης. Και ακολουθούν: η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, η γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, η ανασφάλιστη εργασία, η κατάργηση της σύνταξης και η αντικατάστασής της από ένα επίδομα αλληλεγγύης, η μεγαλύτερη όξυνση των ταξικών φραγμών σε παιδεία και υγεία, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κλπ.
      Η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας την πολιτική της διάσπασης, αφού ξεκίνησε τα μέτρα από το δημόσιο, επεκτείνει τώρα τα μέτρα μείωσης των μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, γκρεμίζοντας τις αυταπάτες κάποιων ότι θα μείνουν στο απυρόβλητο.
      Μέρα  με τη μέρα ο λαός συνειδητοποιεί το μέγεθος των συνεπειών που φέρνουν τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης, που χτυπάνε κατακτήσεις και δικαιώματα χρόνων. Η αυξανόμενη συμμετοχή στις διαδηλώσεις και στις απεργίες, που αναγκάστηκαν να κηρύξουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, κάτω από την πίεση των εργαζομένων, έδειξε ότι φουντώνει η οργή και η αγανάκτησή των. Ο εργατόκοσμος ανησυχεί και βράζει. Οι εγκάθετοι της ΕΕ-ΔΝΤ που έχουν εγκατασταθεί στα Υπουργεία, η κυβερνητική προπαγάνδα, τα ΜΜΕ, με την απειλή της χρεωκοπίας της χώρας και την τρομοκρατία των ελλειμμάτων, που αυτοί δημιούρ-γησαν, προσπαθούν να του κάνουν λοβοτομή και να παραλύσουν τις αντιδράσεις του.
      Την ώρα τούτη, είναι άμεση ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι πρωτοπόρες, οι αγωνιστικές δυνάμεις να δράσουμε ενιαία και όχι χωριστά, να δώσουμε τη μάχη στα σωματεία, να μην περάσουν τα νέα μέτρα, να απαντήσουμε στην επίθεση, με την οργάνωση και την κλιμάκωση ενός πανεργατικού, ενωτικού, παρατεταμένου αγώνα. Να υπάρξει συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων και διακλαδικός, να  δημιουργηθούν Επιτροπές Αγώνα, να διευρυνθούν οι αντιστάσεις. Να κάνουμε να χρεωκοπήσει η πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου.

  • Κάτω το αντιλαϊκό «πρόγραμμα σταθερότητας»,
       πρόγραμμα φτώχειας και ανεργίας για το λαό
  • Να ανατραπεί αυτή η πολιτική-Να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ
  • Κοινός αγώνας εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
  • Συντονισμός και κλιμάκωση του αγώνα

Να  αντισταθούμε στο  νέο κοινωνικό  Μεσαίωνα

Πρωτοβουλία εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού  τομέα