Να σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας

Κάτω οι Ισραηλινοί φονιάδες

ΛΕΥΤΕΡΙΑ  ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!

Να  σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας 

      Ο τοπικός προβοκάτορας και περιφερειακός χωροφύλακας του διεθνούς ιμπεριαλισμού ξαναχτύπησε. Έσπειρε το θάνατό στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου. Δολοφόνησε εν ψυχρώ δεκάδες μέλη της διεθνούς αποστολής «FREE GAZA» (στην οποία μετείχαν και Έλληνες), που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στους αποκλεισμένους από τον ισραηλινό φασισμό Παλαιστινίους της Γάζας. Μέχρι στιγμής 19 νεκροί και 80 τραυματίες ο θλιβερός απολογισμός της δολοφονικής επίθεσης.

      Απέδειξε για πολλοστή φορά το βάρβαρο και αιμοσταγές πρόσωπό του, προκαλώντας πρώτα και κύρια τους λαούς του αραβικού κόσμου, αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Το προστατευόμενο τέρας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού επιδιώκει την ανάφλεξη στην περιοχή, με σκοπό την γενοκτονία και την εκδίωξη του Παλαιστινιακού λαού από τη γη του, ώστε να επιβάλλει την επικυριαρχία του σιωνιστικού νεοφασιστικού εκτρώματος στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

      Η άμεση, ολόπλευρη και απερίφραστη  καταδίκη της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ  δράσης αυτού του αποτρόπαιου εκτρώματος, που λέγεται κράτος του Ισραήλ, πρέπει να εκφραστεί έμπρακτα από τον ελληνικό λαό και τους λαούς όλου του κόσμου, με την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράσταση προς τον αγωνιζόμενο ηρωϊκό Παλαιστινιακό λαό και προς τα μέλη της διεθνούς αποστολής.

      Ταυτόχρονα  με ψηφίσματα από όλους τους φορείς και τα συνδικάτα, με διαδηλώσεις, συλλαλητήρια κλπ., να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας και την καταδίκη του δολοφονικού  κράτους του Ισραήλ, που η προκλητικότητά  του έφτασε στο σημείο τώρα πια, να δολοφονεί όχι μόνον άμαχους Παλαιστίνιους, αλλά και φιλειρηνιστές απ΄ όλο τον κόσμο, που θέλησαν να συμπαρασταθούν στους «φυλακισμένους» από το Ισραήλ-και όχι μόνον-Παλαιστινίους της Γάζας. Να καταδικάσουμε τους ιμπεριαλιστές που στηρίζουν τον ισραηλινό φασισμό.

      Βαριές  είναι και οι ευθύνες και της ελληνικής κυβέρνησης, που μέχρι χτες έκανε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ, από την οποία απαιτούμε να διακόψει κάθε σχέση  με το κράτος τρομοκράτη.

Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!

Κάτω οι Ισραηλινοί φονιάδες

Να  σπάσει ο αποκλεισμός της Γάζας 

      Ο τοπικός προβοκάτορας και περιφερειακός χωροφύλακας του διεθνούς ιμπεριαλισμού ξαναχτύπησε. Έσπειρε το θάνατό στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου. Δολοφόνησε εν ψυχρώ δεκάδες μέλη της διεθνούς αποστολής «FREE GAZA» (στην οποία μετείχαν και Έλληνες), που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στους αποκλεισμένους από τον ισραηλινό φασισμό Παλαιστινίους της Γάζας. Μέχρι στιγμής 19 νεκροί και 80 τραυματίες ο θλιβερός απολογισμός της δολοφονικής επίθεσης.

      Απέδειξε για πολλοστή φορά το βάρβαρο και αιμοσταγές πρόσωπό του, προκαλώντας πρώτα και κύρια τους λαούς του αραβικού κόσμου, αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Το προστατευόμενο τέρας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού επιδιώκει την ανάφλεξη στην περιοχή, με σκοπό την γενοκτονία και την εκδίωξη του Παλαιστινιακού λαού από τη γη του, ώστε να επιβάλλει την επικυριαρχία του σιωνιστικού νεοφασιστικού εκτρώματος στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

      Η άμεση, ολόπλευρη και απερίφραστη  καταδίκη της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ  δράσης αυτού του αποτρόπαιου εκτρώματος, που λέγεται κράτος του Ισραήλ, πρέπει να εκφραστεί έμπρακτα από τον ελληνικό λαό και τους λαούς όλου του κόσμου, με την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράσταση προς τον αγωνιζόμενο ηρωϊκό Παλαιστινιακό λαό και προς τα μέλη της διεθνούς αποστολής.

      Ταυτόχρονα  με ψηφίσματα από όλους τους φορείς και τα συνδικάτα, με διαδηλώσεις, συλλαλητήρια κλπ., να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας και την καταδίκη του δολοφονικού  κράτους του Ισραήλ, που η προκλητικότητά  του έφτασε στο σημείο τώρα πια, να δολοφονεί όχι μόνον άμαχους Παλαιστίνιους, αλλά και φιλειρηνιστές απ΄ όλο τον κόσμο, που θέλησαν να συμπαρασταθούν στους «φυλακισμένους» από το Ισραήλ-και όχι μόνον-Παλαιστινίους της Γάζας. Να καταδικάσουμε τους ιμπεριαλιστές που στηρίζουν τον ισραηλινό φασισμό.

      Βαριές  είναι και οι ευθύνες και της ελληνικής κυβέρνησης, που μέχρι χτες έκανε κοινά στρατιωτικά γυμνάσια με το Ισραήλ, από την οποία απαιτούμε να διακόψει κάθε σχέση  με το κράτος τρομοκράτη.

Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ  ΦΟΡΕΩΝ-ΚΙΝΗΣΕΩΝ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Πέμπτη 20 Μάη: Όλοι στην Απεργία

Νέα σαρωτική επίθεση  στην κοινωνική ασφάλιση

Δεν θα σταματήσουν την  επίθεση, αν εμείς δεν τους σταματήσουμε, με τον ενωμένο-πανεργατικό αγώνα μας
 

Συγκέντρωση ώρα 10.30 πμ στον πεζόδρομο (Βενιζέλου)

      Εργαζόμενοι, νεολαίοι, επαγγελματίες, συνταξιούχοι, άνεργοι

      Κατά  κύματα εξελίσσεται  η επίθεση της  κυβέρνησης ενάντια στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις όλου του λαού. Πρόγραμμα Σταθερότητας το Φλεβάρη, περικοπές μισθών με τα μέτρα της 3^ης Μάρτη, νέο άγριο τσεκούρωμα μισθών-συντάξεων, με το αντεργατικό πραξικόπημα της 5^ης Μάη.

      Όμως  οι κηδεμόνες (ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ) τα θέλουν όλα «εδώ και τώρα». Έτσι με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο του Υπ. Παιδείας, για ένα φθηνό, ευέλικτο, πειθαρχημένο δημόσιο σχολειό, που θα οδηγήσει σε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Κατατέθηκε στη Βουλή ο «Καλλικράτης», που εκτός των άλλων απειλεί με απολύσεις χιλιάδες συμβασιούχους.

      Ήδη βρίσκεται σε «διαβούλευση» για ψήφιση, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που έρχεται να διαλύσει πλήρως την κοινωνική ασφάλιση: Αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώσεις συντάξεων, με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού, περιορισμό λίστας βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, ενοποίηση Ταμείων «προς τα κάτω», μείωση των επικουρικών Συντάξεων κλπ.

      Ακολουθεί το εργασιακό νομοσχέδιο για την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ενώ το βαρέλι των αντιλαϊκών μέτρων φαίνεται να μην έχει τελειωμό. Τα δανεικά από ΕΕ-ΔΝΤ θα δίνονται με το σταγονόμετρο και ανάλογα με τη συμμόρφωση στις προσταγές του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου. Ήδη ακούγεται ότι το φθινόπωρο ετοιμάζονται κι άλλα επώδυνα μέτρα.

      Κάτω  από τις εντολές  των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και των ΗΠΑ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και την αηδιαστική εκστρατεία εξαπάτησης των ΜΜΕ, διαμορφώνει ένα εφιαλτικό τοπίο για όλους  τους εργαζόμενους.

      Όλοι  αυτοί βιάζονται να περάσουν όλα  τα μέτρα τώρα, γιατί τρέμουν την λαϊκή οργή.

      Η μεγαλύτερη πολιτική εργατική απεργία και διαδήλωση των τελευταίων χρονών, στις 5 του Μάη, άνοιξε μια νέα σελίδα της ιστορίας. Η ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση των εργαζομένων, αυτός ο πολιτικός γίγαντας που κοιμόταν, αφυπνίστηκε. Ο δρόμος θα είναι μακρύς, αλλά το πρώτο βήμα έγινε.

      Οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν αν στηριχθούν αποφασιστικά στη δύναμη των μαζικών αγώνων. Αν απορρίψουν τη συμβιβαστική, ηττοπαθή γραμμή των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αν ξεπεράσουν τις διαχωριστικές γραμμές, αν στηριχθούν στους ενωτικούς-συντονισμένους- περιφρουρημένους αγώνες, στην πλατιά κινητοποίηση των συνδικάτων, στη μαζική συμμετοχή τους στις Γ. Σ., στην κάθοδο των εργαζομένων σε διαδηλώσεις και απεργίες. Γι αυτό τούτη την ώρα καλούμε ξανά όλα τα συνδικάτα, τους συλλόγους, το ΕΚΘ να συντονιστούμε, γιατί μόνον

Ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε

Να  αποσυρθούν τα αντιλαϊκά  μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

ΝΑ  ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Σύλλογος  Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας-ΕΛΜΕ

Σύλλογος  υπαλλήλων Ν. Α. Θ.-Σύλλογος Σχολικών Φυλάκων-Σύλλογος φοιτητών ΤΕΙ Ηγουμενίτσας-Πρωτοβουλία εργαζομένων

«Καλλικράτης» ή Καλιγούλας ;

Γράφει ο Παύλος Αλεξίου

Με γοργό ρυθμό προχωράει η κυβέρνηση στην υλοποίηση του νέου οδοστρωτήρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε το σχέδιο και αυτό παίρνει πλέον την «άγουσα» προς τη Βουλή, έτσι ώστε σε ένα μήνα να γίνει νόμος του κράτους και το Νοέμβρη οι εκλογές να γίνουν με βάση το νέο αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας.

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι βιάζεται. Και πραγματικά βιάζεται, γιατί το διαβόητο αυτό σχέδιο είναι μέρος του όλου μηχανισμού των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που προωθεί. «Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά και ένα από τα θεμέλια της νέας αξιοπιστίας που οικοδομεί καθημερινά η κυβέρνηση» (Γ. Ραγκούσης, Υπ. ΕΣΣΔΑ). Και για να μη υπάρξει καμιά παρανόηση στην αιτιολογική του έκθεση αναφέρεται : «Από την 1η Δεκεμβρίου 2009 έχει τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας. Έτσι, η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία (πρόγραμμα "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ") εναρμονίζεται και συμβαδίζει με αρχές και αξίες που αποτελούν τη βάση για το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εφαρμοστεί, αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Η Ελληνική Νομαρχία και οι Κοινότητες ιστορικοί θεσμοί στην Ελλάδα, απετέλεσαν βασικούς πυλώνες διεκπεραίωσης του ζητημάτων του πολίτη. Και σήμερα οι πολίτες στα περισσότερα ζητήματά τους, με δεδομένη τη σκόπιμη γραφειοκρατία, τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις παθογένειες, εξυπηρετούνται μέσω αυτών των φορέων. Είναι λοιπόν σίγουρο ότι η κατάργησή τους και η μεταφορά πολλών αρμοδιοτήτων της στις πιο απόμακρες και απρόσωπες Περιφέρειες θα αυξήσει την ταλαιπωρία του πολίτη. Στη ουσία, με την κατάργηση των Νομαρχιών, μαζί με την κατάργηση Δήμων και Κοινοτήτων και την συγχώνευση σε νέους μεγαλύτερους Δήμους, μιλάμε για συγκέντρωση αντί της πολυδιαφημιζόμενης αποκέντρωσης.

Ταχύτερη είσοδος του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής 

Το καπιταλιστικό κράτος, με επίκληση της συνταγματικής επιταγής, κρατάει για τον εαυτό του κρίσιμους και χρήσιμους μηχανισμούς για την εξουσία του απέναντι στο λαό και την εργατική τάξη, όπως τις δυνάμεις ελέγχου και καταστολής, δικαιοσύνη, στρατό, αστυνομία, φυλακές κ.λπ., τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, τη δημόσια περιουσία κ.λπ. Γι' αυτό και για να εποπτεύει την T. A., παρά τη λεγόμενη «αποκέντρωση», δημιουργεί 6-7 Κρατικές Περιφέρειες.

Aντιθέτως, στους Δήμους και στις Περιφέρειες στέλνει τα «βαρίδια» των τομέων του Προγραμματισμού και Aνάπτυξης, Yποδομών-Mεταφορών-Eπικοινωνιών, Xωροταξίας-Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων - Eνέργειας -    Bιομηχανίας, Eμπορίου, Tουρισμού και Aπασχόλησης, Eκπαίδευσης, Πολιτισμού και Aθλητισμού, Γεωργίας-Kτηνοτροφίας και Aλιείας, Πολιτικής Προστασίας. 

Το σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος, μέσα από τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού στους νέους Δήμους και στις Περιφέρειες, θέλει να δημιουργήσει μεγέθη-«οικονομίες κλίμακας» και προϋποθέσεις για νέες κερδοφόρες επενδυτικές διεισδύσεις και ευκαιρίες του μεγάλου κεφαλαίου σε κάθε ικμάδα της δημόσιας ζωής, σε όλους τους τομείς-και σ' αυτούς των κοινωνικών υπηρεσιών- χωρίς τις χρονοβόρες και γραφειοκρατικές διαδικασίες πολλές φορές των μικρών OTA (Δήμων, Kοινοτήτων κ.λπ.).

Οι επιχειρηματίες θέλουν να μπουν μέχρι εκεί που δεν είχαν μπει έως τώρα. Οι όροι για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα, λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση, γίνονται ευνοϊκότεροι. H μετατροπή του «Συνήγορου του Πολίτη» σε «Συνήγορο του Πολίτη και της Επιχείρησης» σε κάθε Δήμο, είναι ενδεικτική των κυβερνητικών προθέσεων. Δηλαδή οι νέοι Δήμοι μετατρέπονται σε φοροεισπράκτορες, Α.Ε. ή μεσίτες για τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Νέα φορομπηξία

O πρωθυπουργός κατά την παρουσίαση του σχεδίου ανέφερε: «H ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση κατατάσσεται στις τελευταίες σειρές των ευρωπαϊκών TA, από άποψη ποσοστού συμμετοχής των ιδίων εσόδων στα συνολικά τους έσοδα. H ενίσχυση της αποδοτικότητας των τοπικών εσόδων αναμένεται να δημιουργήσει αφενός μεν περισσότερα έσοδα στους OTA, αφετέρου δε, μεγαλύτερη ευελιξία και σταθερότητα στα αντίστοιχα μακροοικονομικά μεγέθη».

Σύμφωνα λοιπόν με το νομοσχέδιο οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) των νέων Δήμων θα προέρχονται από τη φορολογία: Το 20% από το Φόρο Εισοδήματος, το 12% από το ΦΠΑ και το 50% από το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Για τη χρηματοδότηση των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων θα πηγαίνει το 2,4% από το Φόρο Εισοδήματος και το 4% από το ΦΠΑ.

Με την θεσμοθέτηση της επιπρόσθετης ενίσχυσης των ΟΤΑ, στην περιοχή των οποίων η φορολογητέα ύλη θα είναι μεγαλύτερη, αυτοί μετατρέπονται σε φορομπήχτες και φοροκυνηγούς, ενώ αυξάνονται έτσι και οι περιφερειακές ανισότητες (οι πλούσιοι Δήμοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι).

Όσο για τα παρακρατημένες εδώ και χρόνια τεράστιες οφειλές, των θεσμοθετημένων και εισπραχθέντων από το  κράτος κεντρικών αυτοτελών πόρων, προς τους ΟΤΑ, γι΄ αυτές δεν γίνεται καμιά νύξη, πράγμα που σημαίνει ότι παραπέμπονται στις «καλένδες».

Αλλά και το ειδικό ταμείο που θα δημιουργηθεί για την εξυγίανση των χρεών των Δήμων και των Νομαρχιών πάλι θα χρηματοδοτηθεί από τους ΚΑΠ. «Μονά-ζυγά δικά μας» δηλαδή, αφού πάλι ο πολίτης … θα τα πληρώσει το μάρμαρο.

Πλήρης εμπορευματοποίηση-διάλυση

του ενιαίου χαρακτήρα κοινωνικών υπηρεσιών 

 Πέραν αυτών, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μεταφέρονται αρμοδιότητες κοινωνικού χαρακτήρα που αφορούν ζητήματα Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας κλπ. Με την ψευδώνυμη «αποκέντρωση»-«περιφερειακότητα», τον «προσανατολισμό στην τοπική ιστορία και οικονομία», τις «διαφοροποιημένες κοινωνικές ανάγκες» και τη «λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία», διασπάται και κατακερματίζεται ο ενιαίος χαρακτήρας που πρέπει να έχουν αυτές οι υπηρεσίες στο πλαίσιο του κράτους, υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο η ποιότητά τους, ενώ ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίησή των και το πέρασμά τους στα χέρια των επιχειρηματιών, με τα εργαλεία και των ΣΔIT, ενώ μέσω της λεγόμενης «ανταποδοτικότητας» θα ενταθεί περαιτέρω η τοπική ανισομετρία και ταξική ανισότητα.

Πρώτο άμεσο θύμα καρατόμησης του «Καλλικράτη»…οι εργαζόμενοι 

Εκείνο που θα προχωρήσει άμεσα και είναι μάλιστα μέρος των νέων βάρβαρων μέτρων που έχουν επιβάλλει στη χώρα μας ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ για απολύσεις, είναι  οι περικοπές θέσεων εργασίας. Με τον «Καλλικράτη» καταργούνται 4.000 Νομικά πρόσωπα των δήμων (δημοτικές επιχειρήσεις, οργανισμοί κλπ.), με αποτέλεσμα να απειλούνται να βρεθούν στην ανεργία 35.000 εργαζόμενοι σε αυτά. Ιδιαίτερα  επισφαλής είναι οι θέσεις των συμβασιούχων ακόμη και των αορίστου χρόνου.

Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχουν και οι 20.000 εργαζόμενοι στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, οι οποίες καταργούνται. Μετά το πρώτο δίμηνο της υποτιθέμενης επιλογής από τον  εργαζόμενο του φορέα που επιθυμεί να μεταταγεί, που βεβαίως δεν μπορεί να τους καλύψει όλους, θα ακολουθήσουν οι υποχρεωτικές μετατάξεις σε υπηρεσίες, θέσεις, εργασιακά καθεστώτα ακόμη και σε άλλες πόλεις-αν χρειαστεί-και η άρνηση του υπαλλήλου να υπακούσει θα διευκολύνει την πράξη της απόλυσής του.

Βέβαια η κυβέρνηση για να διασκεδάσει τους φόβους και τις αντιδράσεις των εργαζομένων υπόσχεται (ποιός την πιστεύει;), ότι θα μεταταχθούν στις νέες υπηρεσίες, που θα δημιουργηθούν με τη σύσταση των νέων οργανισμών των ΟΤΑ και ότι κανένας από τους μονίμους και τους αορίστου χρόνου δε θα χάσει τη δουλειά του. Κανείς δεν εγγυάται ότι στους νέους οργανισμούς των ΟΤΑ δε θα καταργηθούν σημερινές μόνιμες θέσεις. Αν σκεφθεί κανείς ότι επαναλαμβάνεται συχνά η θέση του αντιδραστικού  Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, πως «μονιμότητα υπάρχει όταν υπάρχει η θέση για την οποία ο μόνιμος υπάλληλος προσελήφθη» (Θ. Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Συνήγορος του Πολίτη, νομοθετική ρύθμιση για τα μέτρα της 3ης Μαρτίου), στο στόχαστρο μπαίνει η μονιμότητα στο Δημόσιο, πόσο μάλλον οι συμβασιούχοι αορίστου χρόνου.

Εκτός αυτών, είναι γνωστό βέβαια ότι οι Δήμοι ήταν ο χώρος που πιλοτικά εφαρμόστηκαν οι νέες, «ευέλικτες», ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η μερική απασχόληση (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, STAGE κλπ.), που προβλέπεται να επεκταθούν, να ενισχυθούν και να γενικευτούν.

 

Συναίνεση NΔ-ΛAOΣ-ΣYN, ΚΕΔΚΕ- ΕΝΑΕ 

Aποστάσεις ασφαλείας θέλει να κρατήσει η NΔ, που χαρακτηρίζει την επιχειρούμενη «μεταρρύθμιση», «έκθεση ιδεών με δηλώσεις προθέσεων και τεχνάσματα επικοινωνιακά», στην οποία βέβαια συναινεί, αφού, όπως τονίζει ο Πρ. Παυλόπουλος, αυτή είχε δρομολογηθεί από την κυβέρνηση της NΔ και μάλιστα είχε συμφωνηθεί με την KEΔKE και την ENAE. O Aντ. Σαμαράς στο συνέδριο της KEΔKE εξέφρασε την «αγωνία» να μη γίνει πρόχειρα, χωρίς διάλογο και με μικροκομματικές σκοπιμότητες η μεταρρύθμιση. O δήμαρχος Aθηναίων, N. Kακλαμάνης άναψε "πράσινο" φως στην κυβέρνηση.

«Διεκδικούμε εδώ και χρόνια, και είναι αποτυπωμένο και στο πρόγραμμά μας, λιγότερες, ισχυρότερες και αιρετές περιφέρειες, λιγότερους, ισχυρότερους δήμους (...), . από αυτή τη σκοπιά, θα μετάσχουμε στη συζήτηση, ως μια δύναμη που διεκδικεί χρόνια αυτή τη μεταρρύθμιση», δήλωσε ο βουλευτής του ΣYPIZA, ενώ ο πρόεδρός του, Aλ. Tσίπρας, εξέφρασε την απογοήτευσή του που η κυβέρνηση πάτησε πάνω σε ιδέες του κόμματός του για «να τις κάνει λιώμα». Τέλος, «βιαστικό το εγχείρημα της κυβέρνησης» χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΛA. O. Σ., Γ. Kαρατζαφέρης.

Παρά τις κάποιες αρχικές «γκρίνιες» για το «χωροταξικό», που ουσιαστικά αποπροσανατολίζουν και εκτονώνουν τη συζήτηση σε αβλαβή πεδία για την κυβερνητική πολιτική,  και οι ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ, «σαν έτοιμες από καιρό» αποδέχονται τις νέες ρυθμίσεις.

              

Μια βαθιά αντιδραστική διοικητική τομή

ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»

«Eδώ ο λαγός και ψάχνουμε τον τορό του», λέει ο λαός μας. Ή «τι χρεία άλλων μαρτύρων έχουμε», όταν έχουμε τους παλιούς μεγάλους και υποτίθεται οργανωμένους Δήμους (Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Πατρέων, Ιωαννιτών, κλπ.) ή εδώ και 12 χρόνια έχουν υπάρξει οι Kαποδιστριακοί Δήμοι (Ηγουμενίτσας κλπ.), οι οποίοι όχι μόνον δεν έλυσαν προβλήματα του εργαζόμενου, όχι μόνον δε βελτίωσαν τη θέση του λαού, αλλά απεναντίας προσέθεσαν και άλλα:

·       Aποστασιοποίηση του πολίτη από τα κοινά, ανισομετρία μεταξύ περιφερειών, αστικών κέντρων-υπαίθρου («οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι»), υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, εγκατάλειψη σε χωριά και γειτονιές, αυξήσεις σε δημοτικούς φόρους, δημοτικά τέλη, επιβολή τροφείων, μείωση-κατάργηση-ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών, συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, αμαρτωλές δημοτικές επιχειρήσεις, χρέη, ρουσφέτια, σκάνδαλα, εκμαυλισμός συνειδήσεων μέσα από τα κακόφημα EOKικά Προγράμματα, «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, «νεποτισμός» Δημάρχων και λοιπών αρχόντων και στελεχών της T. A. κ.λ.π.

Αυτά όλα τα φαινόμενα, μαζί με όσα παραπάνω αναφέραμε θα εντείνουν τα προβλήματα που θα δημιουργήσει το νέο σχέδιο της κυβέρνησης «Kαλλικράτης», σε βάρος των εργαζομένων και σε όφελος του κεφαλαίου, που μαζί με όλες τις άλλες ταξικές ανατροπές (εισοδηματική πολιτική, ασφαλιστικό, φορομπηξία, καταστολή κ.λπ.) θα λάβουν τη μορφή χιονοστιβάδας. 

Το νέο «καλλικράτειο» μοντέλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποτελεί τελικά ένα αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό, μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων «τοπικό κράτος». Τα νέα μεγέθη των νέων ΟΤΑ, η πενταετής θητεία, οι εκλογές που θα γίνονται ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, αστικοποιεί παραπέρα τα νέα όργανα, τα απομακρύνει οριστικά από τις λαϊκές ανάγκες και τον πολίτη, περιορίζει κι άλλο τις δυνατότητες παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα και των δυνάμεων της αριστεράς, τα θέτει στον αποκλειστικό έλεγχο των μεγάλων αστικών κομμάτων και των δυνάμεων της «αγοράς».

Γι' αυτό θα πρέπει το εργατικό και λαϊκό κίνημα, οι προοδευτικές δυνάμεις, οι αγωνιστικές παρεμβάσεις, συσπειρώσεις, κινήσεις και τα σχήματα στο χώρο της T. A., να αποκαλύψουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα των νέων ρυθμίσεων και να οργανώσουν τον αγώνα τους, διευκρινίζοντας σαφώς ότι σε καμιά περίπτωση δεν μας βρίσκει σύμφωνους το υφιστάμενο καθεστώς. Να αποφύγουν ταυτόχρονα να μπουν στην αποπροσανατολιστική τακτική του αριθμού, των ορίων, των εδρών κ.λπ. των νέων Δήμων. Να υπερασπιστούν, με τους συλλόγους και συνδικάτα, το Δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας-Υγείας-Πρόνοιας, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Πρωτοβουλία εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού  τομέα

 

Μας οδηγούν σε πλήρη εξαθλίωση-Να ξεσηκωθούμε!

• ΝΑ  ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ  ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ

• ΕΞΩ Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ  ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ

      Μία μέρα μετά τις εντυπωσιακές διαδηλώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε σε ένα πρωτοφανές αντεργατικό πραξικόπημα. Ο λεγόμενος «μηχανισμός στήριξης» που τάχα θα έσωζε τη χώρα από την κρίση και τη χρεοκοπία, αποκαλύπτεται τώρα στα μάτια και των πιο ανυποψίαστων, μηχανισμός βαρβαρότητας, λεηλασίας και υποδούλωσης του λαού, γενικού σφαγιασμού και συντριβής των δικαιωμάτων του. Δεν πρόκειται για πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας, αλλά για πρόγραμμα σωτηρίας των κερδών του κεφαλαίου και των τραπεζών.

      Ο λαός και η νεολαία καλούνται να πληρώσουν την σφοδρή κρίση του σάπιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Κάτω από τις εντολές των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και των ΗΠΑ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και την αηδιαστική εκστρατεία εξαπάτησης των ΜΜΕ, διαμορφώνει ένα εφιαλτικό τοπίο για όλους  τους εργαζόμενους.

      Η εμπλοκή του ΔΝΤ, του εγγυητή της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, έρχεται να διασφαλίσει νέες δυνατότητες κερδοφορίας του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, μειώνοντας κι άλλο-μέχρι εξαθλίωσης-την τιμή της εργατικής δύναμης. Από όσες χώρες πέρασε το ΔΝΤ άφησε στάχτη και αποκαϊδια.

      Η κυβέρνηση Παπανδρέου εξαπέλυσε το τρίτο σφοδρότερο σαρωτικό κύμα. Νέα φοροεπιδρομή, με νέα αύξηση του ΦΠΑ και άλλων φόρων, νέα περικοπή επιδομάτων και κατάργηση του 13^ου-14^ου μισθού, απελευθέρωση απολύσεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης-περίθαλψης, επέκταση της ανεργίας, εδραίωση του εργασιακού μεσαίωνα. Η κυνικότητα της κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε όριο, περικόπτοντας άμεσα και τις συντάξεις, ρίχνοντας στον Καιάδα της φτώχειας και τα «περήφανα γηρατειά».

      Τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Τα δανεικά από ΕΕ-ΔΝΤ θα δίνονται με το σταγονόμετρο και ανάλογα με τη συμμόρφωση στις προσταγές του κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ότι έρχονται ακόμα χειρότερα μέτρα, εάν τους αφήσουμε. Ήδη αυτό  είναι το τρίτο «πακέτο» μέσα σε λίγους μήνες (Πρόγραμμα Σταθερότητας το Φεβρουάριο, μέτρα 3^ης Μαρτίου).

      Μπροστά σ΄ αυτήν την αγριότητα και  το μέγεθος της επίθεσης, οι εργαζόμενοι αναζητούν αγωνιστική διέξοδο. Αυτό δείχνουν οι δεκάδες χιλιάδες που μαζικοποίησαν τις απεργίες και τις διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών. Η οργή και η αγανάκτηση συσσωρεύονται σε όλο και πλατύτερα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αρνηθούν τους «μονόδρομους» που θέλουν να τους επιβάλλουν.

      Απέναντι  στην αντεργατική λαίλαπα, απέναντι την κανιβαλική αντιλαϊκή πολιτική, χρειάζεται τώρα να υψωθεί το πιο πλατύ και μαζικό μέτωπο αντίστασης.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ  ΕΝΑΣ  ΕΝΙΑΙΟΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ   ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!

      Με  συντονισμένους, παρατεταμένους, κλιμακούμενους, μαζικούς αγώνες για να ανατραπούν τα μέτρα και το μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Αγώνες που θα αποτελούν υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, που θα καταγγέλλουν τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τη διασπαστική γραμμή του ΠΑΜΕ, που θα συγκροτούν ένα

ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ  ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΛΟΙ  ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!

Όλοι  στην απεργιακή συγκέντρωση  των φορέων

(ΕΛΜΕ, Σύλλογος  Εκπ/κών Α/θμιας, Σύλλογος υπαλλήλων  Ν. Α. Θεσπρωτίας)

την Τετάρτη 5 Μάη  10.30πμ. στον Πεζόδρομο (Βενιζέλου)

Αντιθέσεις, προσδέσεις και προσανατολισμοί

Ευρωπαϊκή Ένωση-Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα-Διεθνές  Νομισματικό Ταμείο

και τα κόμματα της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης

      Από την δημιουργία του ελληνικού κράτους και από τα «δάνεια της ανεξαρτησίας» μέχρι σήμερα, η Ελλάδα πάντα βρισκόταν με τη θηλιά του δημόσιου δανεισμού, που την οδήγησε πολλές φορές σε καθεστώς επιτήρησης, στο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Χ. Τρικούπη το 1895, στα «δάνεια της Αγγλίας» (για την Αεροπορία) του Ελ. Βενιζέλου, μέχρι την σημερινή απειλή χρεωκοπίας. Από τότε τα διάφορα κόμματα των αστοτσιφλικάδων και των εμποροκαραβοκυραίων είχαν συνδέσει τις τύχες τους με τους μεγάλους δανειστές και προστάτες. Έτσι είχαμε το αγγλόφιλο κόμμα του Μαυροκορδάτου, το γαλλόφιλο του Κωλέττη και το ρωσόφιλο του Καποδίστρια.

      Σήμερα  βέβαια οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες άλλαξαν και η Ελλάδα είναι μια ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα. Όμως ποτέ δεν λύθηκε το ζήτημα της οικονομικής, της στρατιωτικής και πολιτικής της ανεξαρτησίας, που σαν ένα αόρατο βαρύ δίχτυ, κουλουριάζει και παραλύει τον παραγωγικό της ιστό, σαν βραχνάς πνίγει την κοινωνικoπολιτική ζωή της. Και σήμερα τα διάφορα αστικά κόμματα, εκφράζοντας τα συμφέροντα μερίδων της μεγαλοαστικής τάξης, έχουν συνδέσει αξεδιάλυτα την ίδια τους την ύπαρξη και την κερδοφορία τους με διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αδυνατώντας από μόνα τους να αντιμετωπίσουν τον «εσωτερικό εχθρό» και φοβούμενα την επαναστατική οργή του λαϊκού παράγοντα

      Η όλη αυτή εξευτελιστική για τη χώρα μας διαδικασία, κατά την οποία ο πρωθυπουργός περιέρχεται τις Αυλές και τις Καγκελαρίες, εκλιπαρώντας δανεικά,  επιβεβαιώνει με τόπο ανάγλυφο την κατάσταση αυτή και αναπαράγει το μοντέλο της αναφοράς των διαφόρων κομμάτων σε ξένα οικονομικά και πολιτικά κέντρα. Αλλά «δεν είναι εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλεί», όπως εύστοχα λέει και ο εθνικός μας ποιητής.

      Είναι γνωστή η προσήλωση του Γ. Παπανδρέου στους υπερατλαντικούς «συμμάχους»–παρότι σοσιαλδημοκράτης-όπως γνωστός υπήρξε και ο ρόλος του, ως υπουργός Εξωτερικών της ΠΑΣΟΚικής κυβέρνησης του κυρίου «ευχαριστώ τους Αμερικάνους» (Σημίτη), σαν κολαούζος των ΗΠΑ, στη διάλυση των Βαλκανίων και όχι μόνον. Και σίγουρα προεκλογικά γνώριζε την κατάσταση της χώρας και ήταν στα σχέδια του ο τρόπος αντιμετώπισής της. Συνεπώς η φράση «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ήδη εδώ» δεν ήταν καθόλου τυχαία, αλλά  απηχούσε τις απόψεις κομματιού της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας, που έβλεπε που θα έπρεπε να στραφεί και να στηριχτεί για να ξεπεράσει την κρίση της και να εξασφαλίσει τα κέρδη της. Με πίκρα ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι η Ελλάδα αποτελεί το πειραματόζωο της ΕΕ και αφήνει σαφείς αιχμές κατά της στάσης διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών και ιδιαίτερα της Γερμανίας, σημειώνοντας ότι η Ευρώπη έχει χάσει την δυναμική της.

      Η εμμονή από την άλλη του Α. Σαμαρά, αρχηγού της ΝΔ ενός ακραιφνούς δεξιού-συντηρητικού-εθνικιστικού κόμματος και του ΛΑΟΣ, για μη προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ, δείχνει ότι άλλες μερίδες του οικονομικού-επιχειρηματικού κατεστημένου προσβλέπουν αλλού. Βέβαια και στο εσωτερικό τους τα κόμματα αυτά σπαράσσονται από αντιθέσεις, που είναι έκφραση του άγριου ανταγωνισμού των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων, όπως εμφανώς προκύπτει από τη στάση της Ντ. Μπακογιάννη, που αν δεν πλέκει το εγκώμιο του ΔΝΤ, λέει «μη δαιμονοποιούμε το ΔΝΤ».

      Ούτε  τυχαία ήταν η προσπάθεια κομματιών της μεγαλοαστικής τάξης να εκμεταλλευτούν, όσο τους επέτρεπαν οι δυνάμεις και τα όρια τους, τη γεωστρατηγική θέση της χώρας στα παιγνίδια διέλευσης των ενεργειακών αγωγών ή το άνοιγμά τους στις ασιατικές αγορές, με την πώληση στους Κινέζους του λιμανιού του Πειραιά ή την αναζήτηση από αυτούς αγοραστών των ελληνικών ομολόγων.

      Από την άλλη μέσα από την διαδικασία αυτή του δανεισμού της Ελλάδας  φαίνονται με μεγαλοπρέπεια οι οξύτατες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που τσακίζουν τους μύθους του «παγκόσμιου χωριού» ή τις νεοπαγείς θεωρίες του «ολοκληρωτικού καπιταλισμού». ΕΕ εναντίον ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εναντίον Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πόλεμος ευρώ-δολαρίου, με έντονους τριγμούς ο Γαλλογερμανικός άξονας, με τη Γερμανία να βλέπει τον εαυτό της «uberalles» των ευρωπαϊκών χωρών. Για να μη μιλήσουμε βέβαια για τις αντιθέσεις με τον  αναδυόμενο «κινέζικο δράκο», την  επάνοδο στα πράγματα της Ρωσίας του Πούτιν ή την διαρκώς φλεγόμενη Μέση Ανατολή.

      Η συνοχή της Ευρωζώνης απειλείται με τις αντεγκλήσεις και τις αντιθέσεις να εκφράζονται ανοιχτά μεταξύ των στελεχών της. Πολλοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες και τραπεζίτες «βγάζουν σπυράκια» με την εμφάνιση του ΔΝΤ στα αμπελοχώραφά-αγορές τους. Το Βερολίνο από την άλλη βασικός πυλώνας της ΕΕ βάζει σε πρώτη προτεραιότητα τα ιδιαίτερα συμφέροντα του δικού του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού σχηματισμού. Θέλει να τσακίσει τα «βαρίδια» τύπου Ελλάδας, να κατεδαφίσει τα όποια υπολείμματα κοινωνικού κράτους και ακόμη με την «θεραπεία σοκ» του ΔΝΤ να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου στην Ευρωζώνη. Βλέπει ταυτόχρονα τις εξαγωγές του να ανεβαίνουν μέσα από την μικρή υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου.

      Ο Σαρκοζί, με πολλά προβλήματα στο εσωτερικό του, χρειάζεται σε αυτήν την φάση την αγορά της Ελλάδας και τις πωλήσεις όπλων πολλών δις ευρώ σε  αυτήν.  Ετοιμάζεται έτσι να συμβάλλει στον δανεισμό της Ελλάδας, μέσα στον πολυθρύλητο «μηχανισμό στήριξης», μέσα από επιτόκια ενός επαχθέστατου δανεισμού, που  μέσα από ένα φαύλο κύκλο θα αναπαράγουν με οξύτερο τρόπο τα ίδια προβλήματα. Και μόνον τα κέρδη που θα αποκομίσουν από τη συμμετοχή τους στο δανεισμό με 5%, ενώ οι ίδιοι δανείζονται με 2-3%, είναι τεράστια.

      Τα  κοράκια καραδοκούν και είτε με το ΔΝΤ είτε με τον «ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης» τα σπασμένα θα κληθεί να πληρώσει και πάλι ο Ελληνικός λαός μέσα από ένα μπαράζ βαθιών, πρωτοφανών αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, από την εκτεταμένη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, από το φούντωμα των απολύσεων και της ανεργίας, με τελικό σκοπό την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των χρηματιστικού κεφαλαίου και των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών χωρών.

      Όλα αυτά κάνουν τη συζήτηση βαθιά πολιτική, φέρνουν με έντονο τρόπο στην επιφάνεια  το ζήτημα της θέσης της Ελλάδας  στην ΕΕ ή αλλιώς θα μπορούσαμε να πούμε «ο λενινισμός είναι εδώ»: για τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, για την ανισόμετρη ανάπτυξη, για τον αδύνατο κρίκο, για τις εξαρτημένες χώρες και το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας, πέρα βέβαια από την τραγική επιβεβαίωση της μαρξιστικής ανάλυσης-της μόνης πειστικής ανάλυσης-για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση. Και φαντάζουν παραμύθια οι απόψεις κάποιων αστών για την «ισχυρή Ελλάδα» ή κάποιων ανυπόμονων «αντικαπιταλιστών» για «ιμπεριαλιστική Ελλάδα», που κατρακυλούν τώρα πολύ εύκολα στις θέσεις για «προτεκτοράτο» και για «οικονομική κατοχή», ξεχνώντας ότι η Ελλάδα παρά την εξάρτησή της βεβαίως, παραμένει, όπως μας υπενθύμισε ο πρωθυπουργός, στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα και είναι η 32^η πλουσιότερη σε απόλυτο μέγεθος. «Τα λεφτά υπάρχουν» δηλαδή αλλά ποιος τα έχει μαζέψει;

      Και ο «λενινισμός είναι εδώ» και  από την άποψη της κατάστασης του εργατικού κινήματος, που χωρίς την ύπαρξη του βασικού εργαλείου της εργατικής τάξης, του κομμουνιστικού κόμματος, χωρίς μια πραγματική αριστερά, δέχεται χωρίς ουσιαστική αντίσταση τις επιθέσεις που εξαπολύονται-και μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης-οδηγείται σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. Στο ζήτημα αυτό της ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, της πραγματικής αριστεράς και του κομμουνιστικού  κινήματος, καλούμαστε να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις και τις δυνάμεις μας.

      Παύλος  Αλεξίου

Φτάνει πια! Πάρτε πίσω τα μέτρα

Όλοι  στις  απεργιακές κινητοποιήσεις 21-22 Απρίλη

Συγκέντρωση Πέμπτη 22-4, ώρα 10.30 πμ στον Πεζόδρομο (Βενιζέλου)

 

      Με μορφή χιονοστιβάδας συνεχίζεται η επίθεση της κυβέρνησης ενάντια στον εργαζόμενο λαό. Καθημερινά ανακοινώνονται νέα και σκληρότερα μέτρα που κάνουν εφιαλτικές τις εργασιακές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες για τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου. Μετά το πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων, την αύξηση σε ΦΠΑ, καύσιμα κλπ, ήρθε το φοροληστρικό νομοσχέδιο και ακολουθεί ο Προκρούστης του ασφαλιστικού και η γκιλοτίνα του εργασιακού, ενώ σειρά παίρνουν το νομοσχέδιο για την παιδεία, ο «Καλλικράτης» κλπ. Η κυβέρνηση μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα «τα θέλει όλα» από την εργατική τάξη της χώρας, για λογαριασμό ΕΕ-ΔΝΤ-ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Μαζί της και το υπόλοιπο αστικό πολιτικό προσωπικό, ΝΔ-ΛΑΟΣ, σκύβουν όλο και περισσότερο το κεφάλι και εκλιπαρούν καθημερινά και σε όλους τους τόνους τα μεγάλα τους αφεντικά.

      Ο στόχος γνωστός: Να ξεζουμίσουν κι άλλο τους εργαζόμενους, να ενισχύσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Να μειώσουν κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης, σε βαθμό εξαθλίωσης. Και ακολουθούν: η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, η γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, η ανασφάλιστη εργασία, η κατάργηση της σύνταξης και η αντικατάστασής της από ένα επίδομα αλληλεγγύης, η μεγαλύτερη όξυνση των ταξικών φραγμών σε παιδεία και υγεία, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κλπ.

      Η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας την πολιτική της διάσπασης, αφού ξεκίνησε τα μέτρα από το δημόσιο, επεκτείνει τώρα τα μέτρα μείωσης των μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, γκρεμίζοντας τις αυταπάτες κάποιων ότι θα μείνουν στο απυρόβλητο.

      Μέρα  με τη μέρα ο λαός συνειδητοποιεί το μέγεθος των συνεπειών που φέρνουν τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης, που χτυπάνε κατακτήσεις και δικαιώματα χρόνων. Η αυξανόμενη συμμετοχή στις διαδηλώσεις και στις απεργίες, που αναγκάστηκαν να κηρύξουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, κάτω από την πίεση των εργαζομένων, έδειξε ότι φουντώνει η οργή και η αγανάκτησή των. Ο εργατόκοσμος ανησυχεί και βράζει. Οι εγκάθετοι της ΕΕ-ΔΝΤ που έχουν εγκατασταθεί στα Υπουργεία, η κυβερνητική προπαγάνδα, τα ΜΜΕ, με την απειλή της χρεωκοπίας της χώρας και την τρομοκρατία των ελλειμμάτων, που αυτοί δημιούρ-γησαν, προσπαθούν να του κάνουν λοβοτομή και να παραλύσουν τις αντιδράσεις του.

      Την ώρα τούτη, είναι άμεση ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι πρωτοπόρες, οι αγωνιστικές δυνάμεις να δράσουμε ενιαία και όχι χωριστά, να δώσουμε τη μάχη στα σωματεία, να μην περάσουν τα νέα μέτρα, να απαντήσουμε στην επίθεση, με την οργάνωση και την κλιμάκωση ενός πανεργατικού, ενωτικού, παρατεταμένου αγώνα. Να υπάρξει συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων και διακλαδικός, να  δημιουργηθούν Επιτροπές Αγώνα, να διευρυνθούν οι αντιστάσεις. Να κάνουμε να χρεωκοπήσει η πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου.

• Κάτω το αντιλαϊκό «πρόγραμμα σταθερότητας»,

       πρόγραμμα φτώχειας και ανεργίας για το λαό

• Να ανατραπεί αυτή η πολιτική-Να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ
• Κοινός αγώνας εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
• Συντονισμός και κλιμάκωση του αγώνα

Να  αντισταθούμε στο  νέο κοινωνικό  Μεσαίωνα

Πρωτοβουλία εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού  τομέα

Να γίνει άμεσα ο κόμβος στη διασταύρωση της Ν. Σελεύκειας

Να προχωρήσει η κατασκευή του έργου «Είσοδος Ηγουμενίτσας»

Όχι άλλα ατυχήματα στους δρόμους καρμανιόλα! 

      Πολλά ήταν τα τελευταία χρόνια τα ατυχήματα, άλλα θανατηφόρα και άλλα με τραυματισμούς, στο δρόμο από Ηγουμενίτσα προς Μαυρούδι.

      Στη διασταύρωση προς Ν.Σελεύκεια κάποιες ώρες της ημέρας η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Πέρα από τον κυκλοφοριακό πρόβλημα και τα τρακαρίσματα, η κίνηση και η διέλευση των πεζών γίνεται αδύνατη. Και να φανταστεί κανείς ότι στο σημείο αυτό κάνουν στάση τα μαθητικά λεωφορεία και οι μαθητές περνάνε με κίνδυνο τη διασταύρωση, ενώ για να φτάσουν οι πεζοί από εκεί με τα πόδια μέχρι τη Ν. Σελεύκεια, στο Γυμνάσιο-Λύκειο, δεν υπάρχουν καθόλου πεζοδρόμια. Ο δρόμος έχει χαρακτηριστεί Εθνική οδός, αφού απ΄αυτόν περνάει όλη η κίνηση από και προς τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι κάτοικοι Ασπροκκλησίου-Σαγιάδας, αφού όλη αυτή η κίνηση περνάει μέσα από τα σπίτια τους.

      Στο δρόμο Ηγουμενίτσα-Μαυρούδι έχουν συγκεντρωθεί πολλές εμπορικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες, έχουν αναπτυχθεί δυναμικά οι οικισμοί «Εθνική Αντίσταση», «Αμπέλια» και Μαυρουδίου, η κίνηση είναι ιδιαίτερα αυξημένη και ο κίνδυνος κάθε στιγμή παραφυλάει.

      Χαιρετίζουμε την κίνηση του Πολιτιστικού Συλλόγου της Ν. Σελεύκειας να προβεί σε συμβολικό, προειδοποιητικό κλείσιμο του δρόμου προς Ν. Σελεύκεια την Τετάρτη 14 Aπρίλη, ζητώντας να μπουν φανάρια στη διασταύρωση αυτή. Άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν, σαν κίνηση, έχουμε αναφερθεί με ανακοινώσεις στα ζητήματα αυτά.

      Για το έργο αυτό, με τον τίτλο «Είσοδος Ηγουμενίτσας», υπάρχει εδώ και καιρό έτοιμη μελέτη, με οδό διπλής κατεύθυνσης, με νησίδα, με κόμβους, με σηματοδότηση, με παραδρόμους κλπ., με εγκεκριμένους Περιβαλλοντικούς Όρους, αλλά μένει στα συρτάρια των αρχών (ΥΠΕΧΩΔΕ, Περιφέρειας, Δήμου). Σε όλες τις άλλες πόλεις της Ηπείρου τουλάχιστον οι είσοδοι των πόλεων έχουν δρόμους διπλής κατεύθυνσης με νησίδα ασφαλείας. Η Ηγουμενίτσα είναι η μόνη πόλη που παρά την πληθυσμιακή ανάπτυξή της έχει τους ίδιους δρόμους εδώ και πενήντα χρόνια, ενώ στις καλένδες έχει παραπεμθεί και η Παράκαμψη της πόλης και η κυκλοφοριακή κίνηση, σαν θηλειά, πνίγει την πόλη καθημερινά. Ο Δήμος Ηγουμενίτσας, όπως κάνει και με άλλα ζητήματα που έχουν σχέση με την ποιότητα ζωής-και όχι μόνον-(σκουπίδια, κοινόχρηστοι χώροι κλπ.) «καθεύδει τον ύπνο του δικαίου». Οι κυβερνήσεις πού να δώσουν χρήματα για τέτοια έργα, σε καιρούς μάλιστα σκληρής «δημοσιονομικής πειθαρχίας», αφού μεγαλύτερη σημασία γι΄ αυτούς έχουν οι οικονομικοί δείκτες, παρά η  αξία της ανθρώπινης ζωής.

      Γι αυτό εναπόκειται σε μας τους ίδιους να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, για μια ανθρώπινη ζωή σε μια πιο ανθρώπινη πόλη. Γι αυτό πρέπει οι κάτοικοι της Ν. Σελεύκειας, των οικισμών «Εθνική Αντίσταση», «Αμπέλια», Μαυρουδίου, Καστρίου, Αγ. Βλασίου, Παραποτάμου, των χωριών του κάμπου, της Ηγουμενίτσας, οι σύλλογοι και οι φορείς να βρεθούμε την Τετάρτη το πρωί στη διασταύρωση της Ν. Σελεύκειας, να οργανωθούμε και να οργανώσουμε τον αγώνα μας, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, κλπ. να πιέσουμε το Δήμο, να ζητήσουμε από την κυβέρνηση να δοθούν χρήματα, έτσι ώστε να γίνει ασφαλής η διασταύρωση και δρόμος αυτός, για να μη θρηνήσουμε κι άλλα θύματα. Να προχωρήσει άμεσα και η υπόθεση της παράκαμψης της Ηγουμενίτσας και του Ασπροκκλησίου-Σαγιάδας. Να υπερασπίσουμε όλους τους δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους. 

Όλοι την Τετάρτη 14 Απρίλη στις 8πμ στη διασταύρωση Ν. Σελεύκειας 

Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα

ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.H ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ NA ΓΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ.

Πέμπτη, 01 Απριλίου 2010

Ανακοίνωση Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
ΠΕΜΠΤΗ 8 ΑΠΡΙΛΗ ΣΤΙΣ 6μμ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Το φορολογικό νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί ένα σύνολο αντιλαϊκών ρυθμίσεων που προκαλούν οργή και αγανάχτηση, όπως κι αν διαβαστούν. Είτε από τη σκοπιά της πρόσθετης φορολογικής επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων, είτε από εκείνη που αφορά τις παραπέρα διευκολύνσεις και φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο. Η κυβερνητική προπαγάνδα επιχείρησε να δημιουργήσει την εντύπωση ότι με το φορολογικό, απαλύνονται οι επιπτώσεις που είχαν οι εργαζόμενοι εξαιτίας της εισοδηματικής πολιτικής και της μείωσης των ονομαστικών μισθών στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα:

* Η μείωση για τους μισθωτούς του αφορολόγητου ορίου των 12.000€, με την εξαναγκαστική συλλογή αποδείξεων, αποτελεί τον προάγγελο της συνολικής κατάργησηw του. Η απαίτηση για συλλογή αποδείξεων σε μια χρονιά που η λαϊκή κατανάλωση συρρικνώνεται, αποτελεί στην ουσία μείωση έως και κατάργηση του αφορολόγητου ορίου.
* Η αύξηση του ΦΠΑ, καθώς και η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε ΔΕΗ, τσιγάρα και ποτά, βαρύνει κυρίως τα λαϊκά εισοδήματα.
* Η εισαγωγή της πρώτης κατοικίας ως τεκμήριο και η αύξησή του στα μικρά Ι.Χ. ανεβάζει το αφορολόγητο όριο κατακόρυφα. Με την καθιέρωση των τεκμηρίων αυτών οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι θα πληρώνουν φόρους από εισόδημα που δεν έχουν.
* Λεηλατούν τα εισοδήματα των ελαστικά εργαζόμενων που αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών, στο όνομα της άρσης των προνομίων και της ‘’φορολογικής ασυλίας’’. Τα γελοία αυτά επιχειρήματα όχι μόνο δεν αφορούν τους ελαστικά εργαζόμενους, που βρίσκονται υπό διαρκή εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία, αλλά αντίθετα τους εξοργίζουν, καθώς η απασχόληση με ‘’μπλοκάκι’’ δεν ήταν επιλογή τους.
* Επίσης με την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης υπερωριών και επιδομάτων σε μια σειρά κλάδους του δημοσίου, όπως στις εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών, πλήττεται – μαζί με τις άλλες περικοπές (14ος μισθός κλπ) –βάναυσα το εισόδημα των εργαζόμενων του δημοσίου, κύρια των χαμηλόμισθων.

Τα δήθεν μέτρα για την φορολόγηση του κεφαλαίου αποτελούν στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων.
Συγκεκριμένα προωθείται:

* Ο φορολογικός συντελεστής στα μη διανεμόμενα επιχειρηματικά κέρδη μειώνεται σταδιακά από 25% σε 20%.
* Η φορολογία των μερισμάτων των ιδιωτών αποτελεί σαπουνόφουσκα καθώς το ποσοστό των κερδών που διανέμεται ως μερίσματα είναι ελάχιστο μπροστά στο σύνολο των κερδών. Οι μετοχές εξάλλου των περισσοτέρων κερδοφόρων ΑΕ δεν ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα. Τα περιθώρια νόμιμης φοροδιαφυγής για τα νομικά πρόσωπα είναι τεράστια.
* Από τη λεγόμενη «ενιαία κλίμακα φορολόγησης» εξαιρούνται οι τόκοι καταθέσεων και οι τόκοι από ομόλογα, σε όφελος των τραπεζών.
* Απαλλάσσονται από κάθε φόρο τα κέρδη από αγοραπωλησίες μετοχών στο Χρηματιστήριο με την μοναδική προϋπόθεση ότι οι μετοχές δε θα μεταβιβαστούν για ένα τρίμηνο. Στην εποχή των «ελλειμμάτων» ο φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές παραμένει στο συμβολικό 1,5 τοις χιλίοις.
* Η εξευτελιστική φορολογία του 5%, για την επιστροφή κεφαλαίου από το εξωτερικό.
* Η διατήρηση των προκλητικών φοροελαφρύνσεων των εφοπλιστών.
* Νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο με πρόσχημα την «πράσινη ανάπτυξη», τη διατήρηση θέσεων εργασίας κλπ.

Το φορολογικό νομοσχέδιο δεν είναι παρά ένα από τα μέτρα «ληστείας» του εισοδήματος των εργαζόμενων. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η Ε.Ε., το ΔΝΤ, το κεφάλαιο και οι τραπεζίτες, προχωρούν σε μια ιστορικών διαστάσεων επίθεση μέσα από το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ. Ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, νέοι γύροι λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, δεκάδες χιλιάδες απολύσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα είναι τα μέτρα που θα επιδιωχθεί να παρθούν το επόμενο διάστημα. Η υπαγωγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μαζί με την στενή επιτήρηση της ΕΕ, θα αποτελέσει ένα ιστορικό πισωγύρισμα, με αιχμή δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και την πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών.

Ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων καλεί τους εργαζόμενους σε κινητοποίηση, την Πέμπτη 8 Απρίλη 2010 στις 6 μμ στα Προπύλαια, ημέρα κατά την οποία συζητιέται στην ολομέλεια της Βουλής το φορολογικό νομοσχέδιο. Καλούμε τους εργαζόμενους να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας, ενάντια στη λεηλασία των δικαιωμάτων τους, για την ανατροπή της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής, να αντισταθούν στην επικυριαρχία του ΔΝΤ που σε συνεργασία με την ΕΕ σκοπεύουν να επιβάλλουν πιο σκληρά μέτρα σε βάρος των εργαζόμενων και των πλατιών λαϊκών μαζών. Για να πληρώσει την κρίση η εργοδοσία και οι τραπεζίτες, και όχι οι εργαζόμενοι.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ - ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΝΕΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

* Γενναία αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
* Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
* Γενναία φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας
* Αύξηση και όχι μείωση της φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, που είναι υπεύθυνο για την κρίση που εμείς, και όχι αυτοί, πληρώνουμε

Κρίση-«πτώχευση»-επιτήρηση....

«Όταν τραβούσατε τον κλήρο
πάντα τον μούτσο καταβροχθίζατε.
Μα ο καιρός των χαρούμενων
ναυαγίων πέρασε.
Όταν οι ναύαρχοι
πέσουν στη θάλασσα
εμείς μην υπολογίζετε
να τους ρίξουμε σωσίβιο,
εκτός κι αν είναι από πέτρα.»

Κρίση, έλλειμμα, χρέος, πτώχευση, spread, επιτήρηση, πρόγραμμα σταθερότητας, έκτακτα μέτρα, αναγκαία μέτρα, επιπρόσθετα μέτρα…

Μια εκστρατεία κοινωνικής τρομοκράτησης έχει εξαπολυθεί τους τελευταίους μήνες με επίκεντρο την καπιταλιστική κρίση και το κρατικό χρέος, ιδιαίτερα μετά τις σκηνοθετημένες εκλογές του Οκτώβρη για την παράδοση του κυβερνητικού θώκου στη σοσιαλφιλελεύθερη πολιτική διαχείριση. Η προσχεδιασμένη άγρια ταξική επίθεση του κεφαλαίου, για περαιτέρω συρρίκνωση του εργατικού κόστους και των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μαζί με τη συνέχιση των «αναγκαίων» καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, εμφάνιζε βραδυπορίες και αδυναμίες εφαρμογής από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία, της οποίας το κοινωνικό κύρος ειδικά μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη είχε κουρελιαστεί. Μια «φρέσκια διακυβέρνηση», με «νωπή λαϊκή εντολή» (την οποία κατόρθωσε να αποσπάσει με μπόλικο προεκλογικό εμπόριο ελπίδας για αφελείς) ήταν απαραίτητη.

Βέβαια, οι υποσχέσεις και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα εξανεμίστηκαν εν μία νυκτί. Ξαφνικά «ανακάλυψαν» τα «ψέματα των προηγούμενων για το ύψος του κρατικού ελλείμματος», «απόρησαν» και «αγανάκτησαν» από «την τραγική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας» και επέβαλλαν μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», καλώντας μας σε «εθνική συστράτευση» για την αντιμετώπισή της και προβάλλοντας για τους ίδιους την εικόνα της «ειλικρινούς κυβέρνησης που διαπραγματεύεται και μάχεται σκληρά για το καλό του τόπου».

«Να συμβάλλουμε όλοι για τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» σκούζουν τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά και οι δημοσιογράφοι λακέδες τους. Όλοι αυτοί που τρώνε με χρυσά κουτάλια, εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη εργασία, τσεπώνουν μίζες, βολεύουν ημέτερους και λυμαίνονται τον κοινωνικό πλούτο. Οι εργοδότες, οι μέτοχοι και τα στελέχη των επιχειρήσεων, το τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαιο και τα golden boys του, οι κυβερνήτες, τα κομματικά επιτελεία και η εκλογική πελατεία τους, οι καναλάρχες, οι έμμισθοι κονδυλοφόροι και τα δημοσιογραφικά φερέφωνα, οι προϊστάμενοι της δημόσιας διοίκησης, των δημόσιων οργανισμών και των ασφαλιστικών ταμείων, όλος αυτός ο παρασιτικός συρφετός μάς καλεί για άλλη μια φορά να «σφίξουμε το ζωνάρι», να αποδεχτούμε νέα προγράμματα λιτότητας και περικοπών, μείωση μισθών, πάγωμα συντάξεων, επιπλέον φορολογικά χαράτσια και επώδυνες «διαρθρωτικές αλλαγές» σχετικά με το ασφαλιστικό, την «ευέλικτη» και επισφαλή εργασία και πάει λέγοντας. Πόσο άθλια και βαρετή επανάληψη των ίδιων τακτικών εξαπάτησης. 25 χρόνια η ίδια ιστορία, κάθε φορά με άλλο πρόσχημα. Και βέβαια καθόλου τυχαία, εγγυητές αυτού του παγκόσμιας εμβέλειας πειράματος κοινωνικής-ταξικής πειθάρχησης και βαθύτερης λεηλασίας είναι οι επιτηρητές της Ε.Ε, τα ντόπερμαν της Κομισιόν, με παράλληλη εποπτεία από το ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).

Έτσι, οι συντάξεις πρέπει να καθηλωθούν και οι μισθοί πρέπει να μειωθούν με περικοπή κατά 30% των δώρων του Πάσχα, των Χριστουγέννων και του επιδόματος αδείας, πέραν της μείωσης κατά 12% των υπόλοιπων επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων (στην παρούσα φάση το μέτρο «περιορίζεται» στον δημόσιο τομέα, αλλά πόσο θα αργήσει αλήθεια η συζήτηση για επέκταση του μέτρου και στον ιδιωτικό;). Νέα χαράτσια πρέπει να επιβληθούν σε καύσιμα, τσιγάρα, ποτά μαζί με την αύξηση του ΦΠΑ σε όλες τις κατηγορίες (από 4,5 σε 5%, από 9 σε 10%, από 19 σε 21%) και νέες φορολογικές κλίμακες πρέπει να κατασκευαστούν για την επιβάρυνση, για άλλη μια φορά, των μισθωτών και των συνταξιούχων, τώρα πλέον και των λεγόμενων «μεσαίων εισοδημάτων». Ενώ ο αριθμός των επίσημα καταγεγραμμένων άνεργων έχει ήδη εκτοξευθεί στους 800.000 από τις αρχές Μάρτη, κάνοντας την πρόβλεψη του υπουργού εργασίας Λοβέρδου για 1.000.000 άνεργους μέσα στο 2010 να μοιάζει μετριοπαθής.

Η εγχώρια και υπερεθνική κυριαρχία, οι τοπικές και παγκοσμιοποιημένες ελίτ πολιτικής και οικονομικής ισχύος, που τα τελευταία 30 χρόνια (νεοφιλελεύθερης) ανάπτυξης και λεηλασίας ιδιοποιήθηκαν ασύλληπτο πλούτο και συσσώρευσαν τεράστια κέρδη, στις σημερινές συνθήκες οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης (που οι ίδιες προκάλεσαν) επιχειρούν να κοινωνικοποιήσουν τις ζημιές και να συνεχίσουν την επίθεση και τη λεηλασία τους. «Εμείς καρπωθήκαμε τα πάντα, εσείς θα πληρώσετε το λογαριασμό» είναι η κυνική δήλωσή τους. Με μια αποφασιστικότητα που γεμίζει τα κέντρα των πόλεων και τις γειτονιές με κάθε είδους μπάτσους: μπλόκα, πεζές και εποχούμενες περιπολίες, μηχανοκίνητες ομάδες ταχείας επέμβασης, αστυνομικούς της γειτονιάς, ασφαλίτες και μονάδες καταστολής πλήθους (τα γνωστά ΜΑΤ). Ένας πραγματικός στρατός κατοχής για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων κοινωνικών αντιδράσεων, ταραχών ή εξεγέρσεων. Εξάλλου, οι μνήμες του «Δεκέμβρη» είναι ακόμα νωπές, τόσο κοινωνικά όσο και στα κρατικά επιτελεία.

Ο νέος γύρος του κοινωνικού-ταξικού μπράντεφερ έχει αρχίσει και ακούει στα ονόματα «Κρίση», «Επιτήρηση», «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης». Και έπεται συνέχεια… Εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς, νέες ρυθμίσεις για την περαιτέρω «ελαστικοποίηση και ευελιξία της αγοράς εργασίας» (περισσότερη εργασιακή επισφάλεια), νομοθετήματα για την πλήρη αποδόμηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, διόγκωση του εφεδρικού εργασιακού στρατού των ανέργων. Οι κανάγιες είναι στυγνοί: «δουλέψτε περισσότερο για λιγότερα», μόνο έτσι θα μειωθεί το κόστος, θα ξαναγίνουν επενδύσεις, θα κινηθούν κεφάλαια, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, θα βγούμε από την κρίση. Και βλέπουμε…

Κι έτσι τα ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα. Είναι δυνατόν κάποιος ή κάποια μετά από τόσα χρόνια αφαίμαξης και κοροϊδίας να πιστεύει και να εμπιστεύεται ακόμα τον πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο και τους υπερεθνικούς του σχηματισμούς (όπως η ΕΕ, το ΔΝΤ κλπ); Είναι δυνατόν να υπομείνουμε αγόγγυστα και καρτερικά τη λεηλασία μας και να συναινέσουμε στη συντριβή μας; Οι αυταπάτες για «δικαιώματα» και «κεκτημένα» των υποτελών τελείωσαν. Κάθε πίστη ή πίστωση σε αυτόν τον παρηκμασμένο κόσμο αλλοτρίωσης, εκμετάλλευσης και υποταγής πρέπει να στερέψει το ταχύτερο. Το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει τίποτα πλέον να υποσχεθεί πέρα από περισσότερη φτώχεια (υλική, συναισθηματική, διανοητική), οικολογική καταστροφή, ανθρώπινα συντρίμμια, φοβικά σύνδρομα, και καταστολή.

Ας οργανώσουμε και ας ενδυναμώσουμε, λοιπόν, τα μέτωπα και τα χαρακώματα μας στον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο που λυσσομανάει. Προωθώντας τη λογική της κοινότητας, της αλληλοβοήθειας και της έμπρακτης αλληλεγγύης στις γραμμές των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, μακριά από πλαστούς διαχωρισμούς και τεχνητές διαιρέσεις (εργαζόμενοι-άνεργοι, παλιοί-νέοι ασφαλισμένοι, ντόπιοι-μετανάστες κ.α.). Προωθώντας τη λογική της σύγκρουσης με την πολιτική και οικονομική εξουσία και τους υπερασπιστές της έναντι της μοιρολατρείας, της εξατομίκευσης, της ατομικής και κοινωνικής συντριβής. Προωθώντας τη λογική της άμεσης συλλογικής δράσης, χωρίς ιεραρχίες, ειδικούς και διαμεσολαβητές, μακριά από κάθε κομματική, συνδικαλιστική ή μιντιακή χειραγώγηση.

...αντεπίθεση στη λεηλασία κράτους-αφεντικών

Αναρτήθηκε από ΡΕΣΑΛΤΟ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

«ΠΑΝΘΕΟΝ» Παρασκευή 19 Μάρτη ώρα 7:30 μμ

Ομιλητές:

·     Αγγελική Φατούρου, μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

·     Χρήστος Τσιλικάτης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Νοσοκομειακών γιατρών

                                                   Νοσ. Χατζηκώστα -ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

·     Στέφανος Πράσσος, Πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων ΔΕΗ

                                                           «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ»

Θέμα: Εργασιακός μεσαίωνας και αντίσταση.

Από τη μια

ΕΕ, ΔΝΤ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ ετοιμάζουν «για το καλό μας» εκτεταμένη φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, ανασφάλεια, ολοκληρωτική κατάργηση  δικαιωμάτων…

Από την άλλη

Ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου που αγωνιά, που τον πνίγει το δίκιο, που νιώθει να τον χλευάζουν, να τον κοροϊδεύουν, που είναι γεμάτος οργή…

·     Θα ξαναγίνουμε θυσία στο χρεοκοπημένο σύστημά τους;

·     Θα ξαναβάλουν υποθήκη τη ζωή και το μέλλον μας;

·     Μπορούμε ν’ ανατρέψουμε τα σχέδιά τους;

·     Να βάλουμε φρένο στην καταστροφική μανία του κέρδους και της εκμετάλλευσης;

·     Μπορούν οι σημερινοί αγώνες να έχουν αποτελεσματικότητα; Να περάσουν στα δικά μας χέρια;

·     Μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που στήνουν οι εργατοπατέρες και όσοι διασπούν τους εργαζόμενους;

·       Τι χρειάζεται να γίνει;

Προβληματισμοί και πολλά ερωτήματα, όλα σοβαρά, απασχολούν τους εργαζόμενους και τους λαϊκούς ανθρώπους.

Σας καλούμε να τα κουβεντιάσουμε. Να γίνουμε περισσότεροι. Γιατί πρέπει η οργή μας να γίνει ποτάμι… Γιατί πρέπει και μπορούμε να τους σταματήσουμε.

Πρωτοβουλία εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα

Κυβέρνηση του Βουνού.11 Μάρτη 1944.

Πέμπτη, 11 Μαρτίου 2010
11 Μάρτη 1944:H ίδρυση της κυβέρνησης του βουνού
«Λοιπόν, γιατί αργείτε; Τι στέκεστε νεκροί; / Ξυπνήστε, μην είσθε ενάντιοι κι εχθροί, / Πως οι προπάτορές μας ορμούσαν σαν θεριά /, για την ελευθερίαν πηδούσαν στη φωτιά...» (Ρήγας Φεραίος - Βελεστινλής) Στις 11 Μάρτη του 1944 συγκροτήθηκε η λαοφιλής Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης. Σκοπός της ΠΕΕΑ ήταν να οργανώσει σ' όλα τα επίπεδα της πάλης τον ελληνικό λαό. Να φέρει νικηφόρο τον αγώνα του, με ελευθερία, λαϊκές κατακτήσεις μετά την απελευθέρωση, με πλατιά δημοκρατική προοπτική, όπου θα εξυπηρετούνταν οι ανάγκες του βασανισμένου τόπου, μακριά από ντόπιους και ξένους κατακτητές. Ολόκληρη η οργάνωσή της είχε δομηθεί από την πολύπλευρη θεωρητική και πρακτική πείρα των μεγάλων λαϊκών κινημάτων (ΕΑΜ - ΕΛΑΣ). Οι δύο συνιστώσες οδηγούσαν, σαφώς, στην πολυπόθητη εμφάνιση ενός πολιτικού σχήματος, που θα υλοποιούσε την πολιτική προοπτική της. Στόχοι άμεσοι: 1) Η αναγγελία για τη σύστασή της εντός και εκτός Ελλάδας. 2) Η σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου (Βουλή), με θεσμικές, νομοθετικές αρμοδιότητες. 3) Η επίτευξη της εθνικής ενότητας.Η σύνθεση της ΠΕΕΑ, σ' όλα τα επίπεδα της λειτουργίας της, πλαισιώθηκε από φωτεινά στελέχη, ζυμωμένα στους λαϊκούς αγώνες. Καταξιώθηκε στη συνείδηση του ελληνικού λαού, να είναι η κυβέρνηση του έθνους. Αναλάμβανε να χειριστεί όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά θέματα δίνοντας λύσεις. Το ψήφισμα των Κορυσχάδων, με την εκλογή αντιπροσώπων για το υπουργικό συμβούλιο, βρήκε γόνιμο έδαφος, εκεί στα βουνά της Ευρυτανίας. Παλλαϊκή συμμετοχή και ανείπωτος ενθουσιασμός για την ανάδειξη των λαϊκών αντιπροσώπων με μυστική ψηφοφορία. Τα «ανοιχτά γράμματα» για συμμετοχή μίλαγαν για μια Ελλάδα λεύτερη - ανεξάρτητη. Με μυστική ψηφοφορία, ο λαός στέλνει τους εκλεγμένους αντιπροσώπους στο βουνό, παρά την τρομοκρατία των κατακτητών, τις συκοφαντίες της ντόπιας άρχουσας τάξης που θώπευε τους κατακτητές. Ο σκλαβωμένος λαός χτίζει με το ψήφισμα των Κορυσχάδων, τον Καταστατικό Χάρτη της αγωνιζόμενης πατρίδας. Ο,τι πιο προοδευτικό απ' όλα τα καταστατικά Συντάγματα, όπως αναφέρει στα απομνημονεύματά του ο Αλέξανδρος Σβώλος, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, πρόεδρος, γραμματέας Εξωτερικών - Παιδείας, Θρησκευμάτων, Λαϊκής Διαφώτισης. Εδιδε σταθερότητα στον κρατικό βίο, με ουσιαστικές ελπίδες, για το μέλλον του τόπου.Η ΠΕΕΑ ήταν ένας αγωνιστικός άθλος. Θρύλος για την πολιτική ωριμότητα της έκφρασής του, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, έγραψε, με τη δράση της, μια από τις πιο ιστορικές σελίδες. Σ' αυτό το ιστορικό κτίριο, το γυμνάσιο στις Κορυσχάδες, όπου συνήλθε αργότερα (το Μάη του 1944) το Εθνικό Συμβούλιο, έγινε η πιο αναμορφωτική, διοικητική πρόταση αναγέννησης. Η αναφορά στην ιστορία της ΠΕΕΑ, σε μια εποχή όπου η ιμπεριαλιστική επιδρομή της νέας τάξης πραγμάτων - του αίματος - δημιουργεί αντι-Ιστορία, ο ελληνικός λαός αντλεί διδάγματα, θάρρος, αισιοδοξία, από τα ιστορικά αποθέματα αγώνων. Αυτά μπορούν, μαζί με την ταξική του πάλη, να ανοίξουν το δρόμο για έναν καλύτερο κόσμο. Η ιστορία της ΠΕΕΑ αποτελεί πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο δράσης. Αναρτήθηκε από epirusgate.blogspot.com

ΣXEΔIO «KAΛΛIKPATHΣ» Mια βαθιά αντιδραστική διοικητική τομή

Kατάργηση των Nομαρχιακών Aυτοδιοικήσεων και των Kοινοτήτων

H Eλληνική Nομαρχία και οι Kοινότητες, ιστορικοί θεσμοί στην Eλλάδα, απετέλεσαν βασικούς πυλώνες διεκπεραίωσης των ζητημάτων του πολίτη. Kαι σήμερα οι πολίτες στα περισσότερα ζητήματά τους, παρά τη σκόπιμη γραφειοκρατία, τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τις παθογένειες, εξυπηρετούνται μέσω των N.A. Eίναι λοιπόν σίγουρο ότι η κατάργησή τους και η μεταφορά πολλών αρμοδιοτήτων τους στις πιο απόμακρες και απρόσωπες Περιφέρειες θα αυξήσει την ταλαιπωρία του πολίτη. Στη ουσία, μαζί με την κατάργηση Δήμων και Kοινοτήτων και τη συγχώνευση σε νέους μεγαλύτερους Δήμους, μιλάμε για συγκέντρωση αντί της πολυδιαφημιζόμενης αποκέντρωσης.
Tο Πρόγραμμα «Kαλλικράτης» προβλέπει ότι την Περιφερειακή Aυτοδιοίκηση θα αποτελέσουν οι σημερινές 13 διοικητικές περιφέρειες, ενώ για την Aττική και τη Θεσσαλονίκη με ειδικές ρυθμίσεις -οι οποίες δεν αποσαφηνίζονται προς το παρόν- «αντιμετωπίζονται τα θέματα μητροπολιτικού χαρακτήρα». Oι σημερινοί 1.034 δήμοι θα συνενωθούν το πολύ σε 370. Tέλος διατηρείται και γίνεται ακόμη πιο συγκεντρωτική η διοικητική δομή του κράτους, αφού τις σημερινές 13 περιφερειακές διοικήσεις θα αντικαταστήσουν το ανώτερο 7 γενικές διοικήσεις (όπως θα ονομάζονται με τη νέα διοικητική δομή).

Nέα εργασιακή περιπλάνηση για τους υπαλλήλους

Mε την κατάργηση των Nομαρχιακών Aυτοδιοικήσεων, οι 19.000 υπάλληλοι των N.A., όπως το 1994 μετατάχτηκαν βιαίως «εν μια νυκτί» από τα Yπουργεία στις N.A., χωρίς να ρωτηθούν, οδηγούνται και τώρα σε νέα εργασιακή περιπλάνηση. Tο Yπουργείο EΣΣΔA, στο Σχέδιό του δεν ορίζει τίποτε συγκεκριμένο και οι εργοδότες (Nομάρχες - ENAE), αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους, τους υποτιθέμενους συνεργάτες τους, σαν τσιφλικάδες, σαν «πρόβατα επί σφαγή», σαν εξαρτήματα των υποστατικών τους, που τα εκποιούν άνευ όρων και χωρίς να τους ρωτήσουν.

Iδιωτικοποίηση

Mε το όνομα του Kαλλικράτη, ενός από τους αρχιτέκτονες του Παρθενώνα, θέλησε να εξωραΐσει, εκτός των άλλων επικοινωνιακών τρικ, τη νέα «αρχιτεκτονική» στη δομή της Tοπικής Aυτοδιοίκησης (T.A.), ο υπουργός Eσωτερικών Pαγκούσης και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου.
Σ' αυτή την επιχείρηση εξαπάτησης του λαού και διαστροφής της πραγματικότητας, δεν έλειψαν οι λόγοι για «μεγάλες τομές και αλλαγές, ώστε να εξυπηρετείται ο πολίτης», «να μπορεί να συμμετέχει δημοκρατικά», για την «οικοδόμηση ενός πολιτικού συστήματος και ενός κράτους στην υπηρεσία του πολίτη», για «αποκέντρωση» και «ριζικές αλλαγές» ή ότι «γνώμονας είναι ο πολίτης και η εξυπηρέτηση των αναγκών του», επιχειρηματολογία που στηρίζεται, εν πολλοίς, στη λαϊκή δυσαρέσκεια για τη λειτουργία του κεντρικού κράτους («O πολίτης βλέπει, αισθάνεται μια δημόσια διοίκηση παραιτημένη, που είναι αιχμάλωτη ιδιοτελών συμφερόντων», Γ. Παπανδρέου).
Πίσω όμως από τις βαρύγδουπες εκφράσεις, φρόντισαν να μας δώσουν και το στόχο της νέας αυτής, μετά τον «Kαποδίστρια», αντιδραστικής τομής, μέσα από δηλώσεις του πρωθυπουργού: «Tο σχέδιο «Kαλλικράτης» είναι μια αναγκαία τομή για τη δημοσιονομική ανάπτυξη της χώρας... και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Προγράμματος Σταθερότητας, Aνάπτυξης και Aνασυγκρότησης». «Mια δομική αλλαγή, απαραίτητη για την έξοδο της χώρας μας από την αφόρητη οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση».
Προκύπτει λοιπόν σαφώς ότι η νέα «αρχιτεκτονική» στη δομή της T. A., έχει να κάνει πρώτα και κύρια με την απαλλαγή της πολιτείας από τις ευθύνες της απέναντι στους πολίτες, με τη μετακύλιση του κόστους κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών στην T.A. και μέσω αυτής στις πλάτες των πολιτών, είτε μέσα από παλιές και νέες μορφές φορολογίας είτε μέσα από εισβολή του κεφαλαίου και σ' αυτούς τους τομείς και την πλήρη εμπορευματοποίησή τους. Άλλωστε, και στο κυβερνητικό κείμενο που δόθηκε σε «διαβούλευση» προβλέπεται ο περιορισμός της κρατικής χρηματοδότησης, ανάγοντας τη φορολογία σε βασικό έσοδο των νέων δήμων.
Mάλιστα, ο πρωθυπουργός, γνωρίζοντας ότι θα πληγούν λαϊκά δικαιώματα και το λαϊκό εισόδημα, δεν έκρυψε την ανησυχία του για πιθανές αντιδράσεις λέγοντας ότι «θα βρουν αντιστάσεις οι αλλαγές αυτές, γιατί είναι ιστορικές, είναι θεμελιακές, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα βρουν και την ευρύτατη συναίνεση του ελληνικού λαού».
Γνωρίζει βέβαια ότι το πεδίο είναι έτοιμο και καλλιεργημένο από την πρώτη παρέμβαση που έγινε με τον «Kαποδίστρια», που νομιμοποίησε στη συνείδηση των πολιτών μια τέτοια κατεύθυνση, από τα MME, απ' όλα σχεδόν τα κόμματα, αλλά κυρίως από τους φορείς της T. A. (KEΔKE, ENAE, TEΔKNA), που «σαν έτοιμοι από καιρό», πέρα από τις αποπροσανατολιστικές επιφυλάξεις που θέτουν για πόρους, αρμοδιότητες, χωροταξικό, υπερθεματίζουν στην ουσία και στη φιλοσοφία του νέου σχεδίου. Άλλωστε στις δικές τους προτάσεις και στο σχέδιο που υπήρχε στο συρτάρι του Πρ. Παυλόπουλου, υπουργού Eσωτερικών της προηγούμενης κυβέρνησης της NΔ, που για λόγους τακτικής δεν προχώρησε τότε, στηρίχτηκε το προς «διαβούλευση» σχέδιο.
Kάποιες ανησυχίες στην κυβέρνηση προκαλεί το χωροταξικό, που σκόπιμα το αφήνει για αργότερα, ο χάρτης δηλαδή των νέων δήμων και περιφερειών και ο καθορισμός των εδρών, καθώς υπεισέρχονται εκλογικά και τοπικιστικά συμφέροντα υπουργών, νομαρχών και βουλευτών. Tο χωροταξικό θα χρησιμοποιηθεί ακόμη αποπροσανατολιστικά για να συγκαλυφθεί όσο είναι το δυνατόν το πραγματικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης.

Tαχύτερη είσοδος του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής

Tο καπιταλιστικό κράτος, με επίκληση της συνταγματικής επιταγής, κρατάει για τον εαυτό του κρίσιμους και χρήσιμους μηχανισμούς για την εξουσία του απέναντι στο λαό και την εργατική τάξη, όπως τις δυνάμεις ελέγχου και καταστολής, (δικαιοσύνη, στρατό, αστυνομία, φυλακές κ.λπ.), τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, τη δημόσια περιουσία κ.λ.π. Γι' αυτό και για να εποπτεύει την T.A., παρά τη λεγόμενη «αποκέντρωση», δημιουργεί 6 - 7 Kρατικές Περιφέρειες.
Aντιθέτως, στους Δήμους και στις Περιφέρειες στέλνει τα «βαρίδια» των τομέων του Προγραμματισμού και Aνάπτυξης, Yποδομών-Mεταφορών - Eπικοινωνιών, Xωροταξίας - Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος, Φυσικών Πόρων - Eνέργειας - Bιομηχανίας, Eμπορίου, Tουρισμού και Aπασχόλησης, Eκπαίδευσης, Πολιτισμού και Aθλητισμού, Γεωργίας - Kτηνοτροφίας και Aλιείας, Πολιτικής Προστασίας.
Tο σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος, μέσα από τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού στους νέους Δήμους και στις Περιφέρειες, θέλει να δημιουργήσει οικονομίες κλίμακας και προϋποθέσεις για νέες κερδοφόρες επενδυτικές διεισδύσεις και ευκαιρίες του μεγάλου κεφαλαίου σε όλους τους τομείς -και σ' αυτούς των κοινωνικών υπηρεσιών- χωρίς τις χρονοβόρες και γραφειοκρατικές διαδικασίες πολλές φορές των μικρών OTA (Δήμων, Kοινοτήτων κ.λπ.). Oι επιχειρηματίες θέλουν να μπουν μέχρι εκεί που δεν είχαν μπει έως τώρα. Oι όροι για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα, λιγότερα σε αριθμό σχήματα, αλλά με μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση, γίνονται ευνοϊκότεροι. H μετατροπή του «Συνήγορου του Πολίτη» σε «Συνήγορο του Πολίτη και της Eπιχείρησης», σε κάθε Δήμο, είναι ενδεικτική των κυβερνητικών προθέσεων.

Πλήρης εμπορευματοποίηση - διάλυση
του ενιαίου χαρακτήρα κοινωνικών υπηρεσιών

Mε τη λεγόμενη «αποκέντρωση», τον «προσανατολισμό στην τοπική ιστορία και οικονομία», τις «διαφοροποιημένες κοινωνικές ανάγκες» και τη «λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία», σ' εφαρμογή και των Oδηγιών της EE, θέλουν να διασπάσουν τον ενιαίο χαρακτήρα σημαντικών κοινωνικών τομέων, όπως Yγεία, Πρόνοια και Παιδεία, και να διευκολύνουν έτσι το πέρασμά τους στα χέρια των επιχειρηματιών, με τα εργαλεία και των ΣΔIT. Tο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Aνάπτυξης απαιτεί μείωση των δημοσιονομικών δαπανών. Γι' αυτό η κρατική στρόφιγγα θα κλείσει ασφυκτικά. Tο κόστος, που θα φορτωθεί στους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα, θα είναι δυσβάσταχτο, ενώ μέσω της λεγόμενης «ανταποδοτικότητας» θα ενταθεί περαιτέρω η τοπική ανισομετρία και ταξική ανισότητα.

Φορομπηξία

Όσον αφορά το ζήτημα των πόρων, αυτοί δεν αποσαφηνίζονται. O Παπανδρέου διευκρίνισε πάντως ότι η κυβέρνησή του θα στηρίξει το σχέδιο «Kαλλικράτης» με τα αναγκαία μέσα και πόρους, «στο πλαίσιο πάντα των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας», οπότε κανείς αντιλαμβάνεται ότι μιλάμε για ψίχουλα, γι' αυτό και το αρχικό σχέδιο προέβλεπε τοπικό φορολογικό σύστημα.
Στο σχέδιο πάντως αναφέρεται: «Σε παράλληλη διαβούλευση με τη φορολογική μεταρρύθμιση, προχωρούμε, στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του Συντάγματος, στον εξοπλισμό των δήμων και των περιφερειών με επαρκείς οικονομικούς πόρους». «Aναδιαμορφώνεται το «καλάθι» των KAΠ και επιδιώκεται ο εμπλουτισμός των πόρων της αυτοδιοίκησης και η σύνδεσή τους με τον ΦΠA, η οποία θα λειτουργήσει ευεργετικά για τα δημόσια οικονομικά, καθώς και με το Φόρο Aκίνητης Περιουσίας».
O πρωθυπουργός σημείωσε με νόημα: «H ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση κατατάσσεται στις τελευταίες σειρές των ευρωπαϊκών TA, από άποψη ποσοστού συμμετοχής των ιδίων εσόδων στα συνολικά τους έσοδα. H ενίσχυση της αποδοτικότητας των τοπικών εσόδων αναμένεται να δημιουργήσει αφενός μεν περισσότερα έσοδα στους OTA, αφετέρου δε, μεγαλύτερη ευελιξία και σταθερότητα στα αντίστοιχα μακροοικονομικά μεγέθη».
Eίναι ξεκάθαρο, έστω κι αν δε λέγεται, ότι μιλάμε για νέα φορολογικά βαρη, καθώς η απόκτηση φορολογικής εξουσίας της T. A. είναι ένα πάγιο αίτημα και της KEΔKE.
O Γ. Pαγκούσης, για να καθησυχάσει κάθε πικραμένο, KEΔKE, ENAE, επανέλαβε τα περί διεξοδικού διαλόγου, υποσχόμενος ότι θα συζητηθούν θέματα προσωπικού, εξειδίκευσης των αρμοδιοτήτων και απόδοσης πόρων από το ΦΠA και το ΦAΠ.

Περαιτέρω χτύπημα των εργασιακών σχέσεων

Για το προσωπικό: Eίναι γνωστό βέβαια ότι οι Δήμοι ήταν ο χώρος που πιλοτικά εφαρμόστηκαν οι νέες, «ευέλικτες», ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η μερική απασχόληση (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, Stage κλπ.), που προβλέπεται να επεκταθούν, να ενισχυθούν και να γενικευτούν, ενώ δε λέγεται τίποτε για το μέλλον των 19.000 και πλέον υπαλλήλων των Nομαρχιακών Aυτοδιοικήσεων που οδηγούνται σε νέα εργασιακή περιπλάνηση. «Θα γίνει ορθολογική αξιοποίηση, δεν θα γίνουν απολύσεις», επιμένει ο υπουργός Eσωτερικών, γιατί μέχρι και απολύσεις προβλέπει ο Δ.Y. Kώδικας, σε περίπτωση κατάργησης οργανικών θέσεων, οι μεταθέσεις και μετατάξεις κρίνονται βέβαιες.
Tέλος καταργείται το 42% με το οποίο εκλέγεται Δήμαρχος από την πρώτη Kυριακή, επανέρχεται το 50% + 1, στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, ενώ διατηρείται το καλπονοθευτικό πλειοψηφικό σύστημα, παραπέμποντας την απλή αναλογική στις καλένδες. Tο μέγεθος των νέων Δήμων και των Περιφερειών, με το απαιτούμενο μεγαλύτερο αριθμό υποψηφίων, καθιστά ακόμη δυσκολότερη έως αδύνατη τη συμμετοχή στις εκλογές των πολιτικών δυνάμεων της Aριστεράς.

Συναίνεση NΔ - ΛAOΣ - ΣYN

Aποστάσεις ασφαλείας θέλει να κρατήσει η NΔ, που χαρακτηρίζει την επιχειρούμενη «μεταρρύθμιση» «έκθεση ιδεών με δηλώσεις προθέσεων και τεχνάσματα επικοινωνιακά», στην οποία βέβαια συναινεί, αφού, όπως τονίζει ο Πρ. Παυλόπουλος, αυτή είχε δρομολογηθεί από την κυβέρνηση της NΔ και μάλιστα είχε συμφωνηθεί με την KEΔKE και την ENAE. O Aντ. Σαμαράς στο συνέδριο της KEΔKE εξέφρασε την «αγωνία» να μη γίνει πρόχειρα, χωρίς διάλογο και με μικροκομματικές σκοπιμότητες η μεταρρύθμιση. O δήμαρχος Aθηναίων, N. Kακλαμάνης, άναψε "πράσινο" φως στην κυβέρνηση, μέσω της υιοθέτησης σχετικού ψηφίσματος από την KEΔKE.
«Διεκδικούμε εδώ και χρόνια, και είναι αποτυπωμένο και στο πρόγραμμά μας, λιγότερες, ισχυρότερες και αιρετές περιφέρειες, λιγότερους, ισχυρότερους δήμους (...) Aπό αυτή τη σκοπιά, θα μετάσχουμε στη συζήτηση, ως μια δύναμη που διεκδικεί χρόνια αυτή τη μεταρρύθμιση», δήλωσε ο βουλευτής του ΣYPIZA, ενώ ο πρόεδρός του, Aλ. Tσίπρας, εξέφρασε την απογοήτευσή του που η κυβέρνηση πάτησε πάνω σε ιδέες του κόμματός του για «να τις κάνει λιώμα». Tέλος, «βιαστικό το εγχείρημα της κυβέρνησης» χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΛA.O.Σ., Γ. Kαρατζαφέρης.

Όχι στο σχέδιο «Kαλλικράτης»

«Eδώ ο λαγός και ψάχνουμε τον τορό του», λέει ο λαός μας. Ή «τι χρεία άλλων μαρτύρων έχουμε», όταν έχουμε τους παλιούς μεγάλους και υποτίθεται οργανωμένους Δήμους ή εδώ και 12 χρόνια έχουν υπάρξει οι Kαποδιστριακοί Δήμοι, οι οποίοι όχι μόνον δεν έλυσαν προβλήματα του εργαζόμενου, όχι μόνον δε βελτίωσαν τη θέση του λαού, αλλά απεναντίας προσέθεσαν και άλλα:

• Aποστασιοποίηση του πολίτη από τα κοινά, ανισομετρία μεταξύ περιφερειών, αστικών κέντρων - υπαίθρου («οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι»), υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, εγκατάλειψη σε χωριά και γειτονιές, αυξήσεις σε δημοτικούς φόρους, δημοτικά τέλη, επιβολή τροφείων, μείωση - κατάργηση - ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών, συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, αμαρτωλές δημοτικές επιχειρήσεις, χρέη, ρουσφέτια, σκάνδαλα, εκμαυλισμός συνειδήσεων μέσα από τα κακόφημα EOKικά Προγράμματα, «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, «νεποτισμός» Δημάρχων και λοιπών αρχόντων και στελεχών της T.A. κ.λπ.

Aυτά όλα τα φαινόμενα, μαζί με όσα παραπάνω αναφέραμε θα εντείνουν τα προβλήματα που θα δημιουργήσει το νέο σχέδιο της κυβέρνησης «Kαλλικράτης», σε βάρος των εργαζομένων και σε όφελος του κεφαλαίου, που μαζί με όλες τις άλλες ταξικές ανατροπές (εισοδηματική πολιτική, ασφαλιστικό, φορομπηξία, καταστολή κ.λπ.) θα λάβουν τη μορφή χιονοστιβάδας. Σε τελευταία ανάλυση, το αστικό κράτος που βρίσκεται στην υπηρεσία των συγκεκριμένων συμφερόντων (κεφάλαιο, EE κ.λπ.) δεν μπορεί με τις όποιες μετονομασίες και μεταμφιέσεις του να γίνει «Kαλό κράτος» για τους εργαζόμενους και το λαό.
Γι' αυτό θα πρέπει το 4ο Συνέδριο της OΣYNAE, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, οι προοδευτικές δυνάμεις, οι αγωνιστικές παρεμβάσεις, συσπειρώσεις, κινήσεις και τα σχήματα στο χώρο της T. A.

• Nα αποκαλύψουμε τον αντιδραστικό χαρακτήρα των νέων ρυθμίσεων «Kαλλικράτης» και να οργανώσουμε τον αγώνα τους.
• Nα υπερασπιστούμε, με τους συλλόγους και συνδικάτα, τον ενιαίο, Δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας - Yγείας - Πρόνοιας.
• Mόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους - Όχι σε αναγκαστικές μετατάξεις.
• Eνιαίο πανεργατικό μέτωπο αντίστασης για να μην περάσει η άγρια επίθεση κυβέρνησης - EE - ολιγαρχίας

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ :ΑΠΟ ΛΑΙΚΟ ΔΡΟΜΟ(www.m-lkke.gr)