ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η

«Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα»
Επικεφαλής ψηφοδελτίου: Παύλος Αλεξίου
Να ακουστεί μια άλλη διαφορετική φωνή

Συμπατριώτες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες,

Εν όψει των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών πολλά θα ακουστούν για «ανάπτυξη», για «διαφάνεια», για «αποκέντρωση», για «δημοκρατία», για «συμμετοχή» κλπ

Απέναντι όμως σε αυτά τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», πρέπει να πούμε με θάρρος την αλήθεια :
Αντί να διαχειρίζονται την τύχης μας «εν τη απουσία μας» και για λογαριασμό μας, οι γνωστοί καρεκλοκένταυροι και χαμαιλέοντες της πολιτικής, έχουμε χρέος :
Να προβάλλουμε την ανάγκη του ενεργού και συνειδητοποιημένου πολίτη, να αντισταθούμε με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, μόνοι ή μετά πολλών.

Μπροστά στη νέα μετανάστευση του Νομού μας, στην ανεργία, στη «νάρκωση» της νεολαίας, στα έρημα χωριά μας, στις προβληματικές πόλεις μας, στην παρατημένη γεωργία και κτηνοτροφία, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στη υποβάθμιση των ανθρωπίνων σχέσεων, στο πολιτιστικό έλλειμμα, στη άναρχη τουριστική ανάπτυξη, πρέπει
Να ξαναβγεί ο Λαός στο προσκήνιο, να προβάλλουμε τη αναγκαιότητα της συλλογικής δράσης, για την αντιμετώπιση αυτών των οξυμένων προβλημάτων

Απέναντι στη βαρβαρότητα της «Νέας Τάξης» πραγμάτων και στις λογικές της αγοράς, απέναντι στον πόλεμο και στον ρατσισμό, είναι καθήκον μας :
Να δυναμώσουμε την Αλληλεγγύη των λαών και την Αντίσταση στους κάθε λογής ιμπεριαλιστές

Όταν έχουμε να κάμουμε με μια «Αυτοδιοίκηση», που στην ουσία δεν είναι αυτοδιοίκηση, αλλά συμπλήρωμα, εξάρτημα ή συνδιαχειριστής της κρατικής εξουσίας, κομματικό παραμάγαζο, φορομπη-χτική επιχείρηση, αστυνόμος και μάνατζερ, υποτακτική των μηχανισμών της Ε.Ε, ρουσφετολογικός μη-χανισμός, θερμοκήπιο σκανδάλων και ρεμούλας, μηχανισμός ιδιωτικοποίησης των πάντων, είναι ανάγκη:
Να παρέμβουμε και να παλέψουμε και μέσα από αυτό το μετερίζι, για την ανάδειξη των λαϊκών προβλημάτων και την ανάπτυξη κοινωνικών κινημάτων

Τώρα που η κυβέρνηση της Ν.Δ., με προκάλυψη τις μεταρρυθμιστικές ρητορείες, έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο εισόδημα των εργαζομένων, στις εργασιακές σχέσεις, στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στα δικαιώματα της νεολαίας, της αγροτιάς, των συνταξιούχων, των ανθρώπων της βιοπάλης, μέσα από ατέλειωτα προγράμματα «σταθερότητας» και «σύγκλισης», άγριας δηλαδή λιτότητας, κάτω από την ασφυχτική επιτήρηση της οικονομίας από την E.E. Τώρα που μέσα από την Συνταγματική Αναθεώρηση, θέλει να ιδιωτικοποιήσει και την Παιδεία, προκαλώντας όμως τον φοιτητικό ξεσηκωμό, μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας για το λαϊκό κίνημα.

Τώρα που και το ΠΑΣΟΚ, παρά την κούφια δημαγωγία, συμφωνεί σε όλα-και στην Τ.Α-με την Ν.Δ. Φέρει άλλωστε την βασική ευθύνη για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Τ.Α., σφραγίζοντας μάλιστα τον νέο της ρόλο, με το τελευταίο του νομοθέτημα, τον «Καποδίστρια».

Τώρα που τα κόμματα της «επίσημης» αριστεράς είτε παραμένουν σχεδόν σταθερά συμπληρωματική δύναμη της ΠΑΣΟΚικής «κεντροαριστεράς» (ΣΥΝ), είτε, ενώ εμφανίζονται με αριστερό προσωπείο, στην πραγματικότητα παραμένουν δέσμια του «τζανετακισμού», ακολουθούν τον διασπαστικό δρόμο της κομματικής περιχαράκωσης και καταγραφής (ΚΚΕ).
Τώρα που ο ιμπεριαλισμός και ο σιωνισμός κρατούν ανοικτά τα μέτωπα του πολέμου, συνεχίζουν τα εγκλήματα κατά των λαών (Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Λίβανος κλπ.)




ΤΩΡΑ εμείς πρέπει να τονίσουμε την ανάγκη στήριξης στις δικές μας δυνάμεις. Να πούμε όχι στο μοντέλο ανάπτυξης με κέντρο το κέρδος. Να αντισταθούμε στην κυβερνητική πολιτική της διαρκούς λιτότητας, στα Συντάγματα της Σύγκλισης, στον ιμπεριαλισμό και στον πόλεμο, στην εμπορευματοποίηση των πάντων, στον ανταγωνισμό, στα καταναλωτικά πρότυπα, στην καταλήστευση των φυσικών πόρων, στην διάλυση των ανθρωπίνων σχέσεων, στον εκβαρβαρισμό των ΜΜΕ και στην εξαθλίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

ΤΩΡΑ εμείς πρέπει να παρέμβουμε και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με στόχο την ενημέρωση, ενεργοποίηση και συμμετοχή του πολίτη, την ανάπτυξη μαζικών αγώνων για την αντιμετώπιση λαϊκών προβλημάτων,

Δεν έχουμε τις συνδιαχειριστικές αυταπάτες για Δήμους ή κοινότητες «σοσιαλιστικές νησίδες», «κύτταρα λαϊκής εξουσίας» ή φορείς ανάπτυξης. Δεν είναι στη λογική μας οι συμμαχίες κορυφής και τα κομματικά παζάρια, για το μοίρασμα των Δήμων, για δεύτερους γύρους κ.λ.π. Δεν έχουμε την αντίληψη των χαρισματικών ηγετών και μας βρίσκει αντίθετους να δίνεται το «χρίσμα» από τα κομματικά γραφεία έξω από διαδικασίες βάσης.

Έτσι κι αλλιώς οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, όπως κι όλες γενικά οι εκλογές στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, δεν μπορούν να δώσουν λύση στα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν το λαό και τη χώρα. Μπορεί όμως να αποτελέσουν και μια ευκαιρία για δραστήρια κινητοποίηση των πολιτών ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα και την προώθηση των λαϊκών και τοπικών διεκδικήσεων, όχι με ένα τοπικιστικό πνεύμα, αλλά σε συνδυασμό με τη γενικότερη πολιτική πάλη του λαού μας.

Η «Μεγάλη Ιδέα» του Λιμανιού και της Εγνατίας, που θα έφερναν δήθεν την ανάπτυξη, η φθίνουσα γεωργία και κτηνοτροφία του Νομού μας, λόγω και της εφαρμογής της ΚΑΠ της ΕΕ, η απουσία-μετά το κλείσιμο του Εργοστασίου Φιλιατών-της όποιας μονάδας μεταποίησης, η συνεχής υποβάθμιση του Καλαμά, τα απαιτούμενα έργα αποχέτευσης και ύδρευσης, τα αντιπλημμυρικά, το κυκλοφοριακό και η παράκαμψη της Ηγουμενίτσας, η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΗΓ, η υποβάθμιση του ΤΕΙ, τα έργα υποδομών σε νέους οικισμούς ή στις υπό επέκταση περιοχές των Σχεδίων Πόλης, οι δρόμοι «καρμανιόλες», η ανάγκη νέων Σχολείων και Παιδικών Σταθμών (η κατάργηση των τροφείων), η υπεράσπιση της Δημοτικής περιουσίας, μαζί με την δημιουργία και την αναβάθμιση κοινοχρήστων χώρων, η αναβάθμιση του μονάδων Υγείας του Νομού, με προτεραιότητα την επέκταση του Νοσοκομείου Φιλιατών, οι βιολογικοί καθαρισμοί των άλλων μεγάλων οικισμών του Νομού, το θέμα των ΧΥΤΑ, οι μεθοδεύσεις για το σχέδιο «ΝΑΤΟΥΡΑ», η καταστροφή του Δρεπάνου και του ευρύτερου περιβάλλοντος της περιοχής, η άναρχη τουριστική ανάπτυξη, το μεγάλο έλλειμμα πολιτισμού, οι χωρίς ανασκαφή αρχαιολογικοί θησαυροί του Νομού μας και το Μουσείο της πόλης, τα αδιέξοδα της νεολαίας μας κλπ, προστίθενται στα άλλα προβλήματα της ανεργίας, της ακρίβειας, του πολέμου, που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και οι νέοι του τόπου μας, γεννήματα της ίδιας πολιτικής. Διαχειριστές αυτής της πολιτικής υπήρξαν οι μέχρι τώρα Δημοτικές και Νομαρχιακές Αρχές της περιοχής μας.

Συμπατριώτες, εργαζόμενοι, νέοι και νέες,

Έτσι και αλλιώς δεν είμαστε καινούργιοι, άγνωστοι ή απόντες από τους κοινωνικούς αγώνες αυτού του τόπου. Ξέρουμε ότι θα χρειασθεί να βαδίσουμε κόντρα σε κυρίαρχα ρεύματα, σε πλειοψηφικά γούστα, σε παγιωμένες αντιλήψεις. Έτσι ή αλλιώς το αύριο ή θα φέρνει τη δική μας σφραγίδα ή θα στρέφεται εναντίον μας. Η ελπίδα είναι στην δράση των πολλών, των νέων, των εργαζομένων. Εμείς πάντα υπερασπίζαμε το δικαίωμα του κοινού ν΄ ανεβαίνει στην σκηνή για να χαλάσει ένα στημένο παιγνίδι. Το ίδιο θα κάνουμε και τώρα.

Μετά από αρκετές συγκεντρώσεις-συζητήσεις και προβληματισμούς, ξεκινάμε σήμερα, με αφορμή τις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές 2006, μια εξόρμηση στα χωριά και στις πόλεις του Νομού μας, για να μιλήσουμε με όλους τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους νέους, για όλα αυτά τα ζητήματα, να διευρύνουμε την κίνησή μας αυτή, να παρέμβουμε και στις εκλογές, αλλά με ανοιχτά τα περισσότερα ραντεβού μας για μετά τις εκλογές.
Μια τέτοια ανοιχτή πρόσκληση απευθύνουμε και σε όλους εσάς, σε κάθε συμπατριώτη και σε κάθε άλλη δύναμη που έχει παραπλήσιες με τις δικές μας αντιλήψεις και βάζουν ανάλογους στόχους